14 झांह लेह, गेह पोलुस पुष्टू भारे बंङज़ा केहतु थल्जी बाह परमेश्वरो हखा प्रार्थना लहज़ातग,
दंङ यीशु चेला तु दोरच़ी शता शुहचे पुष्टू भारे बंङज़ा प्रार्थना लहज़ी लेहती,
दिह कुचे थल दुह पुष्टू भारे बंङज़ा दोतंङ साते प्रार्थना लहज़ी लेहती।
अपेहल निह्ज ध्याड़ो थल ञेंहतु दोरच़ी इबिमी ध्याड़ा अति, दंङ ञेंहरे दोरच़ी अचा इलांई; दंङ भत्ते विशवासी साते ञेंहतिंङ दुह इलाको धह्कते पिचे च़रतिर; दंङ ञेंहच़ी मुखारिंङ पुष्टू भारे बंङज़ा प्रार्थना लहरिन,
दंङ पुष्टू भारे बंङज़ा ते जोरे हाऊष रेह कुई, “हे प्रभु, दिह पापो थल्जी दितिंङ माफ लेह च़रतु।” दंङ दिह कुचे थल दुह सिए इलि।
दोथर पतरसे भत्ते तिंङ कमराओ धकतेखा हुंच़िमी विनती लहरी, दंङ पुष्टू भारे बंङज़ा प्रार्थना लहरी; दंङ सीए फुको हखा खांई कुंई, “हे तबीता, खड़े शुह।” दंङ दोहथर ए दोई एनोह टिरा अलज़ि च़रति; दंङ पतरस बि खंड्रा खड़े शुहचे बंङज़ा इलि।
हेंदु परमेश्वर ए प्रभु यीशु मसीहू बाहऊ महिमा शुहबी जूंस, अच़ि हेंदिंङ मसीहू दोरच़ी स्वर्गंङ ज़ि खोकसा, भत्ते पाहठी आशीष रें च़रति। दि मसीहरंङ हेंदु एकता ओ वहज़ा ज़ि शुई।
दू इच्च़ा ए तोह अंऊ विशवासी तु भत्ते टबरातु बाह तोह अंऊ दिरंङ साते सर्गंङ ए धरतीऊ टोईच़ी तोह,
कि अंऊ स्वर्गारिंङ ए धरतीऊ टोईच़ी ए धरतीऊ योङ तोतोर, दोरे भत्ते यीशु मिन रि आदर रंड्रीमी थल्जी पुष्टू भारे बंङज़ोर;