5 हर मोका ओ रूठे रंङ इस्तेमाल लंहि दि कंड्रिमी थल्जी कि केरे विशवासी शुई दंङ अंऊ मीहरे यीशु मसीहू टोहकठे विशवास माह लहज़ातोर दोतंङ साते बुद्धिमानी रंङ साते बर्ताब लंहि।
खंड्रूई गेह केतिंङ त्रैंईतु ठ्रोह शंखुतु बिचंङ चरच़ातग, झांह लेह ओमड्रो ठ्रोह चलाक ए कबूतरो ठ्रोह बुद्धिमान शुई।
दंङ यीशुज़ि दोतंङ साते कुतोह, “केतिंङ ता परमेश्वरो राज्यों राज ओ पाहठी समझ रांहषी तोह, पर दोतु थल्जी अरी गिऊ टोहकठे विशवास माह लहज़ा दोतु थल्जी भत्ते गप्पा कथारिंङ ए शोतो।
भत्ते ज़ि ञेंहच़ातोर कि केरे अंयों रूठे रंङ प्रभु हुकुमो भाषे लहज़ातंई। झांह लेह गेह केहतु पाहठी सोचेके खुश शवाहतग; पर गेह दि जुंज़ातग कि, केरे भलाई लहज़िमी थल्जी बुद्धिमान, पर बुराई लहज़िमी थल्जी शरीफ बणेंके तोंई।
मसीहू बचन रे केनातु सेहमरिंङ महसे बसेकपि रांई, दंङ सिद्ध ज्ञाना रंङ साते इदि अईदि बि सिखाएतुंई दंङ सलाह रांई, दंङ केनातु सेहमरिंङ धन्यवाद रंङ साते परमेश्वरो थल्जी भजन ए स्तुतिगान दंङ आत्मिक गीत कुंई।
दंङ अविशवासी मीह दि खंड्रा कि केहच़ी हर इच्च़ा ध्याड़ा छना ठ्रोह व्यवहार लहज़ातंई, केहतु आदर लोहर ताकि केरे केनातु ज़रुरतो थल्जी अतु ला टोहकठे बोझ शुहबी मेस
दि ला ज़रूरी तोह कि अविशवासी मीहतु बिचंङ ला दोऊ आदर शोतो, झांह शुहबी मेस कि दोऊ बदनामी शोतो दंङ दुह शेतानो फंदारिंङ फसेगी योतो।
अगर केहतु बिचंङ अतिंङ बुद्धि ऊ कमी तोह, दंङ परमेश्वरो दोरच़ी पेट्रोंई, अच़ि बिना गलती मेह भत्ते तिंङ भरपूरी रंङ साते रंड्रा, दंङ परमेश्वरे केतिंङ ला रमतो।
केहतु बिचंङ ज्ञानवान ए समझदार अरि तोह? अगर केरे तोतोंई ता, केतिंङ दि रूठे जीवन श्रींङमी रंङ साबित लेह जूंशी तोह दंङ भत्ते नम्रता रंङ साते अंऊ केहतु ज्ञान बुद्धि रंङ साते अपा रूठे कमो दोरच़ी साबित लेह जूंशी तोह।
पर अंऊ ज्ञान परमेश्वरो दोरच़ी अपा दुह मुण्डारिंङ ता पवित्र शवाह, दंङ मिलनसार, नेकी ए रूठे स्वभाव, दया, दंङ रूठे कमरंङ साते पिंङषा दंङ ईमानदार ए कपट मेह शवाह।
हे मेच़ारे, केरे ला केनातु गगसा तु अधीन बंङज़ुंई। छना कुचे अगर दोतु बिचंङ ज़ि अरिला परमेश्वरो बचनो टोईच़ी विशवास लहज़िमी रंङ साते इंकार लहज़ा,