5 “शाऊल ए रुहक्ती, हे प्रभु, काह अरि शुना?” दोई कुई, गेह यीशु शुगाह; अपि केई तंग लहज़ातन।
पर पतरस ए कुई, “माह प्रभु, अपेहल ला माह; छना कुचे गेह अपेहल ला अपवित्र ए अशुद्ध चीज़ ज़हसी माह।”
दंङ अपेहल ञेंरे भत्ते धरतीऊ टोईच़ी दह्चे इलि, दंङ गेह इब्रानी भाषा रिंङ, गेरंङ साते कुट्रा दि सग रेड्रीगा, हे शाऊल, हे शाऊल, केई गिह्बी छिल्ले तंग लहज़ातन? केई गिह्बी चोट रंड्रीमी कोशिशे केनाबि चोट रंड्रातन, छना इच्च़ा बंङ एनोह मालिको पैना ओ खिलाप लते केट्रा।
“गेह ला दि चेहतिगा कि यीशु पाहठी शिक्षा ओ विरोध लहज़िमी थल्जी गिह्बी महस धिर लेह लेहपोतो अंऊ कि नासरतो नगर बंङज़ा तोह।”
पर अगर परमेश्वरो दोरच़ी शुह, ता केहरे दोतिंङ अपेहल ला खत्म लेह मरपोन; झांह शुहबी मेस कि केहरे परमेश्वरो बिरोधी साबित शोंई।”
दंङ दुह धरतीऊ टोईच़ी दह्चे इलि, दंङ परमेश्वरो दिह सग रेड्रीर, “हे शाऊल, हे शाऊल, केई गिह्बी छिल्ले तंग लहज़ातन?”
पर हेंतेग अच़ा ते शहरो हखा इला, अच़िया कनिंङ कंङे च़रपोतो, कि कनिंङ छि लेह तोतआ।
अगर हेंज़ी झांह लहज़ातंई दंङ हेनर प्रभु बि रोहष चेहच़ातंई। दंङ हेनर प्रभु बे महस शक्तिशाली माह तोंई।
गेह दि दावा माह लहज़ातग कि गेह दि चीज़रे तुहई बे खोकच़ी चरच़ातग, या सिद्ध शुहचे इलोग; पर गेह दुह सिद्धता बि खोकच़िमी थल्जी महस मेहनत लहज़ी लेहकी तोतोग। अतु थल्जी मसीह यीशुई गेह अंङषी ततो।
गेह विशवासी बणेक्पिमी तुहई, मसीहू पाहठी मदम कुट्रा ए विशवासीतिंङ तंग लहज़ा ठ्रोह ए झखंजी मीह तोहई, तांला परमेश्वरे गिऊ टोहकठे दाह लहरी छना कुचे गेह अयता तचेक मसीहू टोहकठे विशवास माह लहज़ातेग दंङ झांह लेह गेह समझेके मरतिगा कि छि गेह लहच़ी लेहकी तोईग दुह गलत शुह।