14 रिओ नंदे बणाएच़ा सिकंदर महस पाहठी गिऊ नुकसान लेह चरच़तो, प्रभु दोबि दोऊ मदम कमो हिसाबे सज़ा रमतो।
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, केनातु बदला था लेहप्तुंई, पर परमेश्वराबि केनातु थल्जी बदला लेहपच़ी रांई, छना कुचे पवित्रशास्त्रारिंङ प्रभु ज़ि कुट्रा, “बदला लेहपच़ी गिऊ कम शुह, प्रभु ज़ि कुट्रा गेह ए बदला लेहपोग।”
परमेश्वर हर इच्च़ा बि दोऊ कमो हिसाबे बदला रमतो।
छना कुचे परमेश्वरे हमेशा सच्चाई रंङ साते फेंसला लहज़ी, दंङ दोई दुह, मीहतिंङ दुख रंड्रा, अच़ि केतिंङ दुख रांहषी तोह।
गेह दोतु बिचंङ ज़ि हुमिनयुस ए सिकंदर मिन्दु गंङमी बि कलीसिया ओ दोरच़ी धकते हुंज़े चरच़ातग, दंङ दोतिंङ शेतानो शाक्ति ऊ हवाले लेह चरच़ातग ताकि दोरे सिखेपोर कि परमेश्वरो बुराई लेह माह जूंस।
कांह ला दोरंङ साते खबरदार बंङज़ु, छना कुचे दोई हेंदु शिक्षा ओ महसे विरोध लहते।
अगर अच़िया एनोह विशवासी न्वाबि झांह ठ्रोह पाप लहच़ी तंङफोतो, अतु नतीज़ा मौत माह शोतो, अंऊ दिऊ फल सिमी ए शोतो, दंङ बिनती लंहि दंङ परमेश्वर दोबि दोतु थल्जी, अंऊ झांह ठ्रोह पाप लहरी अतु नतीज़ा सिमी माह शोतो। पाप झांह ठ्रोह ला शुहबी अतु नतीज़ा मौत तोह, दिऊ थल्जी प्रार्थना लहच़िमी थल्जी माह कुट्रा।
“हेंतेग अंऊ केरे स्वर्गारिंङ बंङज़ातंई! परमेश्वरो मीहरे! प्रेरित ए नवी रे! दि पाहठी खुशी मनेक्तुंई, छना कुचे परमेश्वरे दुह शहरो टोईच़ी एनोह न्याय चरच़तो, दुह बुराईयो थल्जी अंऊ दोई केतंङ साते लहसी ततो।”
दिऊ थल्जी गेह कुट्रातग, दुह शहरा रंङ साते ला ध्वांए लोहू, छना दोई ऊईतिंङ साते लहसी ततो। दोऊ भत्ते मदम कमो थल्जी दोबि दोगुना पलटा रोंऊ। दुह शहरो थल्जी दोगुना शक्तिशाली मुसीबतो तेयारी लोह छना मुसीबते दोई ऊई मीहतंङ साते अत्याचार लहसी ततो।
दंङ दोच़ी मोह्ड़े सग रंङ हाऊष रें परमेश्वरो हखा कुईरे, “हे पवित्र ए सच्चा प्रभु; काह धरतीऊ टोईच़ी बंङज़ा दुह मदम मीहतिंङ सज़ा रंड्रीमी थल्जी धोंण लम्हें टेम छिल्ले लेहपच़ातन? ञेंहच़ी विनती लहज़ातंई कि केई दुह मीहतु व्यवहारो बदला लेहप्तु अच़ि ञेंरे सच़ी च़रति।”