12 झांह लेह दोई एनाबि दोषी बणाके च़रच़ा, छना कुचे दोच़ी एनोह दोबारा ब्याह माह लहज़िमी मुण्डो वाईदा माह तहरिर।
अगर अरिया योंई तोह ता, केनोह चुंङ ज़ै च़रतु, ताकि अपेहल केरे ठ्रोहका शवातंई, दंङ केरे सही ढंगारंङ साते बर्ताब लेह तरपोंई दंङ परमेश्वरे केहतु न्याय माह लोहतो। ऊई बचेकी गप्पा गेह अंज़े ठीक लेह च़रपोग।
गिह्बी दि गप्पो हेरानी शवाह, कि अंऊ परमेश्वरे केतिंङ मसीहू मोह्ड़े दाह ओ हिसाबे एनोह मीहरे शुहबिमी थल्जी बुलाएती, दोरंङ केरे धोंण युरनाह भटकेगी अई शत्ह शिक्षा ओ टोईच़ी विशवास लहज़ी लेहकी तोतोंई।
पर जवान रंणी मेच़िमी तु मिन दर्ज थालांही, छना कुचे अपेहल दोतु फुको हिटी इच्च़ा रंणी मेच़िमी रूपारिंङ मसीहू सेवा लहज़िमी वाईदा रंङ साते महस पक्का शुहचे यवाह, दंङ दू यह्च़ा ब्याह लहच़ी जुंज़ा,
दंङ दिरंङ साते ए साते दोरे चुंङ-चुंङ इलज़ा सुस्त शुहबी सीखेच़ा, पर सिर्फ सुस्त माह शुह चुगली ला लहज़ातोर, दंङ ऊईतु कमरिंङ दखल रंड्रातोर दंङ झांह ठ्रोह गप्पा कुट्रातोर अंऊ दोतिंङ लेह माह जूंस।
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, केहतु बिचंङ महस मीहरे कलीसिया रिंङ उपदेशक था बणेक्तुंई, छना कुचे केहच़ी ञेंच़ातंई, कि हेनर उपदेशको ऊई ला सख्ती रंङ साते न्याय शोतो।
हेंतेग दि परमेश्वरो टेम तोह कि दू मीहतु न्याय लहज़ी शुरू लोहतो। भत्ते बे तुहई दू हेंदु विशवासी तु न्याय लोहतो, झांह लेह दू भयानक चीज़ा तु पाहठी सोचेक्तुंई अंऊ दू मीहतंङ साते शोतो, अंऊ परमेश्वरो रूठे खबर माह मनेक्च़ातेर।