11 झांह ए दोतु मेच़ातिंङ ला आदरो जोगे शुहबी जूंस; दंङ ऊईतु पाहठी मदम कुट्रा शुहबी मेस, पर हर हालातरिंङ एनोह टोहकठे काबू लहज़ा, दंङ भत्ते रिति रिंङ विशवासो जोगे शुहबी जूंस।
दंङ दुह मुक्का पवित्र आत्मा यीशुबि सुनसान ठाहरीरिंङ रेंज़ा इलि ताकि शेतानो दोरच़ी दुह परखेक्सी जूंस।
यीशु ज़ि दोतिंङ जुबाब रेंई, “छि गेह केहरे सनी तिंङ अंङषी माह शुगाह? तांला केहतु बिचंङ च़ि इच्च़ा शेतान तोह।”
झांह लेह दुह भत्ते अधर्म, दुष्टता, लोभ, वैरभाव रंङ पिंङी इलिरे; दंङ जेगद्न्सी, हत्या, झगड़ा, छल, डाह रंङ साते भरपूर शुहचे इलिरे, दंङ चुगलखोर,
गेह घेंङौ प्रभु यीशु मसीहू धन्यवाद लहज़ातग, अच़ि गिह्बी बल रांहषी ततो, दंङ गिह्बी विशवासो जोगे चेहके एनोह सेवा ओ थल्जी अंङे चरच़तो।
दंङ दि ज़रूरी तोह कि कलीसिया ओ मुख्या बि दि गुण शुहबी जूंस, कि दुह निर्दोष शुहबी जूंस, दंङ इच्च़ा मेच़ो गगसा शुहबी जूंस, हर हालातरिंङ एनोह टोहकठे काबू लहज़ा, रूठे, ए पौहना तु आदर लहज़ा, दंङ परमेश्वरो बचन रूठे रंङ सिखाएच़ा शुहबी जूंस।
दंङ अतु मालिक विशवासी तोतोर दितिंङ दोरे न्वा ञेंइनि दंङ दोतु आदर लेह जुंशी तोह, बल्कि ऊई ला रूठे तरीका रंङ दोतु सेवा लहज़ी जुंशी तोह, छना कुचे दोतु कमो फायदा उठाएच़ा विशवासी तोतोर, अंऊ दोतिंङ दोच़ी मसीह रिंङ न्वा ओ बराबर दाह लहज़ातोर केई दि गप्पो शिक्षा ए उपदेश रम्मा लोह।
दया माह लहज़ार, माफ माह लहज़ार, दोष लगाएच़ा, एनोह हिटी रिंङ काबू माह लहज़ार, डगडगी, भलाई ओ बैरीर,
पर कांह भत्ते गप्पातिंङ खबरदार बंङज़ु, धीरज़ारंङ दुख सहन लोह दंङ रूठे खबरो प्रचार लोहवा लोह दंङ प्रभु सेवक शुहबिमी रंङ साते केनोह ज़िम्मेवारी पूरा लोह अंऊ प्रभु ज़ि कनिंङ रांहषी ततो।
झांह ए ठ्रोह यंङषी मेच़िमीरे ला झांह ठ्रोह व्यवहार लंहि अतु वहज़ा ज़ि परमेश्वराबि आदर खोकसोतो। दंङ ऊईतु पाहठी मदम कुट्रा ठ्रोह शुहबी मेस, माह सरा तुंङज़ाड़, पर ऊईतिंङ रूठे गप्पारे सिखाएच़ा शुहबी जूंस
दोच़ी अरिया बदनाम लेह मेस; लड़ाई-झगड़ा लहज़ा शुहबी मेस, पर ऊई मीहतु थल्जी नम्र स्वभाव शुहबी जूंस, दंङ भत्ते मीहतंङ साते नम्रतारंङ साते बंङज़ी जूंशी तोह।
हमेशा खबरदार ए दंङ चेहके बंङज़ुंई, छना कुचे शेतान, केहतु विरोधी केहतु टोईच़ी हमला लहज़ी ततो ताकि केरे परमेश्वरो हुकुमो भाषे माह लोहनि। दुह फ्रक्शे ज़ज़ा ब्राघो ठ्रोह तोह, अंऊ तुंखा थलका खंड्रा कि अपि ज़ोओग।