7 छना कुचे अंऊ इमरिंङ बंङज़ा तोर दोरे रातारिंङ ए ईम लहज़ातोर, दंङ अंऊ मतवाला शोतो, दोरे रातारिंङ ए मतवाला शुहबी।
“भत्ते मीहज़ी तुहई रूठे दाखो रस रंड्री, अपेहल मीहरे तुंङे कह्षे य्वातोर, दंङ घटिया दाखरस रमतो, पर केई रूठे दाखो रस अईता तचेक केहषी तातन।
केहतु बिचंङ ज़ि रै मीहच़ी चेहच़ातोर कि ञेंरे क्योहशी तोतोंई पर ञेंरे माह तोंई। छना कुचे अईता ता मुंजेकी नौ बजेके तोह। दंङ धोंण मुंजे अरिला क्योहशी माह शुहबी!
अतंई हेनर हेंदु स्वाभाव ठीक लहज़िमी कोशिश लोहनि, दू मीहतु ठ्रोह अंऊ छंङीरिंङ बंङज़ातोर दंङ हंञारारिंङ माह हेनर मांजी कम ए नशाबाज़ी, कुकम ए भोगविलास, झगड़ा ए जलनो दोरच़ी शत्ह बंङज़ोंई।
खबरदार शुचे इलांई, पाप लहज़ी छोड़ेके च़रतुंई, गेह केतिंङ शार्मिंदा लहज़िमी थल्जी कुट्रातग, छना कुचे केहतु बिचंङ ज़ि रेह तु परमेश्वरा रंङ साते रूठे नाता माह।
झांह लेह इच्च़ा कहावत तोह, अंऊ दि कंड्रा, “हे इमरिंङ इलज़ा रे, अच़ुई! दंङ मुर्दा तु बिचंङ ज़ि श्रींङे ईला; दंङ मसीह एनोह छंङी कांह टोईच़ी चमकेक्पोतो।”
सरो नशारिंङ मस्त शुहचे केनातिंङ नाश थालंही, छना कुचे दिरिंङ मीहरे एनोह सुधबुधो दोरच़ी धकतेखा शुचे यवाह। बल्कि पवित्र आत्माबि केतिंङ एनोह सामर्थे पिंङड्री रांई।
दोतु विनाश दुह नुकसानो प्रतिफल शुह अंऊ दोच़ी लहसी शुह। दोरे दिन दोहपर भोग-विलास रिंङ बंङज़ी रूठे चेहच़ातोर। दोरे केहतु बिचंङ इच्च़ा कलंक ए दाग तोतोर। धोखा रंड्री रंङ खुशी मनेक्च़ातेर, अपेहल कि दोरे केतंङ साते ज़ोवा-तुंङमातोर।