12 दंङ अविशवासी मीह दि खंड्रा कि केहच़ी हर इच्च़ा ध्याड़ा छना ठ्रोह व्यवहार लहज़ातंई, केहतु आदर लोहर ताकि केरे केनातु ज़रुरतो थल्जी अतु ला टोहकठे बोझ शुहबी मेस
दंङ यीशुज़ि दोतंङ साते कुतोह, “केतिंङ ता परमेश्वरो राज्यों राज ओ पाहठी समझ रांहषी तोह, पर दोतु थल्जी अरी गिऊ टोहकठे विशवास माह लहज़ा दोतु थल्जी भत्ते गप्पा कथारिंङ ए शोतो।
बुराईऊ बदलारिंङ अतंङ साते ला बुराई थालोहू; अंऊ गप्पारे भत्ते तु थल्जी रूठे तोह दोतु चिंद लोहवा लंहि।
अतंई हेनर हेंदु स्वाभाव ठीक लहज़िमी कोशिश लोहनि, दू मीहतु ठ्रोह अंऊ छंङीरिंङ बंङज़ातोर दंङ हंञारारिंङ माह हेनर मांजी कम ए नशाबाज़ी, कुकम ए भोगविलास, झगड़ा ए जलनो दोरच़ी शत्ह बंङज़ोंई।
चोरी लहज़ा यह्च़ा चोरी थालोहू; पर दोबि ईमानदारी रंङ साते मेहनत लहज़ी जूंशी तोह, ताकि गरीब मीहतु मदत लहज़िमी थल्जी दोऊ कछंङ छा शोतो।
झांह लेह, हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, अंऊ-अंऊ गप्पारे हेले तोह, दंङ अंऊ-अंऊ गप्पारे आदरो जोगे तोह, अंऊ-अंऊ गप्पारे ठीक तोरे, अंऊ-अंऊ गप्पारे पवित्र तोह, अंऊ-अंऊ गप्पारे सलटे तोतोर, दंङ अंऊ-अंऊ गप्पारे सेहमा गमेकी तोह मतलब अंऊ गप्पा रूठे ए षटणो जोगे तोह दोतु टोईच़ी ए केहतु सेहम लेहकी बंङज़ी जूंस।
हर मोका ओ रूठे रंङ इस्तेमाल लंहि दि कंड्रिमी थल्जी कि केरे विशवासी शुई दंङ अंऊ मीहरे यीशु मसीहू टोहकठे विशवास माह लहज़ातोर दोतंङ साते बुद्धिमानी रंङ साते बर्ताब लंहि।
दंङ भत्ते पाहठी बुराईरंङ साते बचेके बंङज़ुंई।
दि ला ज़रूरी तोह कि अविशवासी मीहतु बिचंङ ला दोऊ आदर शोतो, झांह शुहबी मेस कि दोऊ बदनामी शोतो दंङ दुह शेतानो फंदारिंङ फसेगी योतो।
ऊई जातिऊ मीहतु बिचंङ केहतु व्यवहार रूठे शुहबी जूंस। छना कुचे एंतेग अच़ि केतिंङ मदम कम लहज़ा कुट्रा मीहरे कुचे दोष लगाएपोर, दोरे मीहरे अपेहल परमेश्वर अपतो दुह ध्याड़ा केहतु रूठे कम खंड्रा परमेश्वरो महिमा लोहर।
हे मेच़ारे, केरे ला केनातु गगसा तु अधीन बंङज़ुंई। छना कुचे अगर दोतु बिचंङ ज़ि अरिला परमेश्वरो बचनो टोईच़ी विशवास लहज़िमी रंङ साते इंकार लहज़ा,