11 छना केहच़ी ञेंच़ातंई, कि छना बाह एनोह कटुतंङ साते व्यवहार लहज़ा ध्वांए ए ञेंहच़ी ला केहतु बिचंङ हर इच्च़ाबि शिक्षा रंड्रा ए शांति रंड्रा तस्सली रंड्रातंई।
छना कुचे गिऊ ङा न्वारे तोतोर; गेह जुंज़ातग कि दुह इलजे गिऊ न्वातिंङ खबरदार लोहतो, झांह शुहबी मेस कि दोहरेला दिह दुख खांची अपोर।
दुह मकिदुनिया प्रदेशो इच्च़ा ठहरि ओ अई ठहरि यात्रा लहज़ा दंङ चेला तंङ दोआ दंङ दोतिंङ छा कुट्रीमी दोरच़ी याहब रंड्री लेहती। दोऊ थल दुह यूनान प्रदेशो हखा अच़ा अति।
झांह लेह दू अधिकार रंङ साते अंऊ प्रभु ज़ि गिह्बी रांहषी तोह, गेह केतिंङ दि कुट्रातग कि केरे अविशवासी मीहतु ठ्रोह बेकार विचारा रंङ साते केनातु जीवन बरबाद था लंहि।
पर छना ठ्रोह याह एनोह कटुतु पालन-पोषण लहज़ा, ध्वांए ए ञेंहच़ी ला केहतु बिचंङ बंङज़ा केतिंङ दाह कंङातो।
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, थल मुखंङ ञेंरे प्रभु यीशु मसीहू मिंदंङ केतंङ साते बिनती लहज़ातंई दंङ केतिंङ समझाएक्च़तंई, कि केरे झांह ठ्रोह चाल ज़ोई अंऊ परमेश्वराबि खुश लोहतो। अंऊ गेह केतिंङ सिखाएकातग केरे तुहई बेहच़ी ध्यांए ठ्रोह तोहई, दंङ ञेंरे केतिंङ ध्यांए लहच़िमी थल्जी ऊई ला उत्साहित लोहनि।
दंङ केरे केनातु फुको हिटी पूरा लहज़िमी थल्जी केनातु विशवासी न्वारे तंङ खिलाप पाप थालांई, दंङ माह ए दोऊ थल्जी छा चाल लंहि, छना कुचे प्रभु यीशु दोतिंङ सज़ा रमतो अंऊ झांह ठ्रोह कम लहज़ा तोर। छना कि ञेंहच़ी मुण्डारिंङ ए केतंङ साते कुहषी तातंई दंङ हिद ला लाहतंई।
झांह लेह इदि अईदि बि याहब रम्मा लंहि, दंङ परमेश्वरो टोहकठे ऊई ला महस पक्का विशवास लहज़िमी थल्जी इदि अई दिऊ मदत लोहवा लंहि, छना कि केहच़ी लोहवा ला लहज़ातंई।
दंङ हे गिऊ प्यारे विशवासी साथी रे, ञेंहच़ी केतंङ साते बिनती लहज़ातंई, कि केहच़ी दुह मीहतिंङ खबरदार लंहि अंऊ सुस्त शुहचे इलजी तोतोर, दंङ दुह मीहतिंङ उत्साहित लंहि अंऊ डरपोक तोतोर, दंङ अंऊ विशवासरिंङ कमज़ोर तोतोर दोतु मदत लंहि, दंङ भत्ते तंङ साते सहनशीलता रंङ साते बंङज़ु।
दि पेषेंई था कि गेह केहतु बिचंङ बंङज़ा दि गप्पारे केतिंङ कंड्रातेग।
झांह ठ्रोह मीहतिंङ ञेंरे प्रभु यीशु मसीहू अधिकार रिंङ हुकुम रंड्रा समझाच़ातोंई, कि दोरे शांति रंङ साते कम लहज़ा एनोह मेहनतो रोटी ज़ोवा लंहि।
गेह परमेश्वर ए यीशु मसीह, दंङ अंङषी स्वर्गदूतातु हाज़िर ञेंए ते, गेह कनिंङ हुकुम रंड्रातग कि केई छिल्ला लहज़ातन, दोरिंङ अरिला मीहू थल्जी पक्षपात मेह कम लोह।
विशवासीतिंङ दि गप्पातु ला हुकुम रम्मा लंहि ताकि अच़िला दोतु टोईच़ी दोष लगाएच़ी माहरपोतो।
परमेश्वरो तुईज़ी अंऊ भत्ते तिंङ ज़िंदगी रंड्रा, दंङ यीशु मसीह अंऊ पुन्तियुस पिलातुस ओ तुईज़ी एनोह पाहठी हेले कुहते, दोकु झुल्लो हाज़िरी रिंङ, गेह केतिंङ दि हुकुम रंड्रातग।
दि संसारो साहुकारातिंङ हुकुम रांई कि दोरे घमण्डी थाशुंई दंङ एनोह ढबोह टोहकठे विशवास तंही अंऊ कि महस टेम तचेक माह बंङज़ोतो, पर परमेश्वरो टोईच़ी विशवास लोह, अंऊ हेंदु सुखो थल्जी भत्ते धिर महस रंड्रा।
दंङ अतु मालिक विशवासी तोतोर दितिंङ दोरे न्वा ञेंइनि दंङ दोतु आदर लेह जुंशी तोह, बल्कि ऊई ला रूठे तरीका रंङ दोतु सेवा लहज़ी जुंशी तोह, छना कुचे दोतु कमो फायदा उठाएच़ा विशवासी तोतोर, अंऊ दोतिंङ दोच़ी मसीह रिंङ न्वा ओ बराबर दाह लहज़ातोर केई दि गप्पो शिक्षा ए उपदेश रम्मा लोह।
झांह लेह तीतुस गेह जुंज़ातग कि कांह क्रेते टापू अविशवासी तिंङ दि गप्पा सिखातु अंऊ गेह कनिंङ कांहषी तातग। केनोह मीहतिंङ दि लहज़िमी थल्जी उत्साहित लोह, अंऊर ज़रूरत शोतो, दोर्तिंङ दोतिंङ सुधार लोह। कनिंङ झांह लहच़िमी भत्ते अधिकार तोह, अच़िया कांह अपमान लेह माह जूंस।
ध्वांए जवान गंङमीतिंङ ला समझाए कि च़रतुंई, कि दोरे एनोह टोईच़ी काबू लहज़ा जूंशी तोह।
विशवासी अंऊ दास तोह, दोतिंङ सिखातु कि दोच़ी दुह भत्ते धिर लोहर अंऊ दोतु मालिक दोतिंङ लहज़िमी थल्जी कुट्रा। दोतिंङ कंड्रु कि दोरे इच्च़ा गप्पा रिंङ एनातु मालिका बि खुश लहज़िमी कोशिश लोहवा लंहि दंङ दोतंङ साते बहस लोहवा थालंही।
हे गिऊ प्यारे साथी विशवासी रे, गेह केतंङ साते बिनती लहज़ातग, कि दि डाको उजाबा बि धीरज़ारंङ साते रेड्रुंई, अंऊ केतिंङ याहब रंड्रीमी थल्जी च़ेहसी शुह गेह केतिंङ दि डाकरिंङ महस गप्पा च़ेहसी माहतग।
अपेहल लाह गेह दिह रेड्रा तोग कि दोरे मीहरे अंऊ गिऊ कटुतु ठ्रोह तोतोर दोरे दुह ए तरीका रंङ साते श्रींङमी लेहकी तोतोर, अंऊ सच्चा परमेश्वरे हेंदिंङ कांहषी ततो, दंङ झांह लेह गिह्बी दिबे लाह महस खुशी खोकसा।