Kidang kik keti sampai di sai rang, rik ulun-ulun di dudi mak haga nerima rik ngedengi keti, tinggalko rang udi. Rik kibasko harbuk jak cukutmu sebagai peringatan tehadap tian!”
“Jelma sai nerima sanak injuk inji mani ulihni Nyak, retini nerima Nyak. Rik jelma sai nerima Nyak, ia lain hak nerima Nyak gaoh, kidang nerima juga Ia sai ngutus Nyak.”
Isa cawa jama jelma-jelma sai nutuk Ia, “Jelma sai ngedengiko keti, juga ngedengiko Nyak. Jelma sai nulak keti, juga nulak Nyak. Rik jelma sai nulak Nyak, juga nulak Ia sai ngutus Nyak.”
Isa ngelarang jelma udi nyeritako hal seno jama sapa pun, cawa-Ni, “Mik niku jama imam, kilu jama ia untuk memastiko niku radu munyai. Radu niku ngeniko kurban injuk sai diperintahko Musa, sebagai bukti jama ulun bahwa niku radu munyai.”
Radu Ia cawa jama jelma-jelma sai nutuk Ia, “Jelma sai nerima sanak sinji mani mandang Nyak, retini juga nerima Nyak-Ku. Rik ulun sai nerima Nyak, nerima juga Tuhan sai ngutus Nyak. Mani jelma sai paling lunik jak hantara keti unyinni, iado sai paling langgar kedudukanni!”
Kidang ulihni ulun-ulun terus gaoh nantang rik ngereneh, maka Paulus ngibasko harbuk jak kawaini sebagai tanda untuk ngingokko kesalahan tian. Ia cawa, “Kik keti celaka, salahmu tenggalan! Nyak lepas culuk! Mulai tano nyak haga mik jama jelma-jelma lain Yahudi.”