Mulai jak seno, Isa cawa terus terang jama jelma-jelma sai nutuk Ia, bahwa Ia haga mik di Yerusalem rik ngalami lamon penderitaan jak jelma-jelma sai mimpin, imam-imam kepala rik guru-guru agama. Ia haga dibunuh, kidang pada rani ketelu Ia haga dibangkitko luot.
Radu jak seno, Isa mulai ngajar jelma-jelma sai nutuk Ia bahwa Anak Manusia musti lamon menderita, rik haga ditentang ulih jelma-jelma sai mimpin, imam-imam kepala, rik guru-guru agama. Ia haga dibunuh, kidang pada rani ketelu Ia haga dibangkitko luot.
mani Ia sedang ngajar jelma-jelma sai nutuk Ia. “Anak Manusia haga diserahko jama kuasa manusia,” reno cawa Isa, “rik Ia haga dibunuh, kidang pada rani ketelu Ia haga bangkit!”
Isa ngumpulko kerua belas jelma sai nutuk-Ni, kak raduni cawa, “Dengiko! Ram tano nuju Yerusalem. Di dudi, sunyinni sai ditulis nabi-nabi mengenai Anak Manusia, haga tejadi.
Kak raduni jak seno Ia cawa jama tian, “Injido hal-hal sai radu Kucawako jama keti waktu Nyak masih jama-jama keti: sunyinni hal sai tetulis tentang Nyak delom Buku-buku Musa, Para Nabi, rik Mazmur, haga tejadi.”
Kidang tano Kuucakko ano jama niku, in kik ano tejadi kanah, keti ingok bahwa Nyak radu ngeni pandai jama niku.” “Hal inji mawat Kukeni pandai jama niku jak mula-mula, mani Nyak masih jejama keti.
Isa ngejawab, “Kik Allah mak ngeniko kuasa ano jama niku, niku sama sekali mak ngedok kuasa atas-Ku. Ulihni seno jelma sai nyerahko Nyak jama niku, lebih balak dusani jak niku.”
Sesuai rencana-Ni tenggalan, Allah mutusko untuk nyerahko Isa jama keti. Rik waktu Ia diserahko, keti ngebunuh Ia jama naganko ulun-ulun jahat nyalibko Ia.