Suatu rani Isa bedua di sai rang. Waktu radu bedua, salah sai jak jelma-jelma sai nutuk Ia cawa, “Tuhan, cuba ajarko sekam bedua injuk Yohanes ngajarko jelma-jelma sai nutuk ia bedua.”
Tuhan ngejawab, “Sapa jelma sai ngelayani sai setia rik bijaksana hingga dijadiko ulih tuanni jadi kepala jelma-jelma sai ngelayani bareh in ia ngeni tian mengan pada waktuni?
Kak raduni di lambanni, Zakheus cecok rik cawa jama Isa, “Tuhan, separo jak hartaku haga kusedekahko jama jelma mejerih; rik sapa sai pernah kutipu, haga kubayar luot jama ia pak kali lipat!”
Waktu Isa sampai di redik gerbang kota, wat ulun lamon lagi ngantakko ulun mati mik luah kota. Sai mati, sanak bakas, anak hehanani bebai randa. Lamon jelma kota mik jejama jama bebai randa seno.
Kak raduni Isa redik usungan mayat seno, rik ditilutni. Maka jelma-jelma sai ngusung mayat ano taru. Isa cawa, “Hai sanak ngura, Nyak ngayun niku minjak!”
Isa betanya jama ia, “Ibu mengapi miwang? Ibu nyepok sapa?” Maria nyangko ano tukang kebun, jadi ia cawa, “Pak, kik Bapak sai ngalihko Ia jak ija, tulung ucakko jama nyak di dipa Bapa ngepikko Ia, in nyak dapok ngakuk-Ni.”
jelma sai miwang, hurik seolah-olah ia mak sedih hati; jelma sai lalang, seolah-olah ia mak gembira; jelma sai radu ngebeli, seolah-olah ia mak ngedok api-api;
Puari-puari sekam mirak in keti pandai sai sebenorni tentang jelma-jelma sai radu mati; in keti mak besedih hati injuk jelma bareh mak ngedok pengharapan.
Inji retini bahwa Ia harus jadi gegoh jama puari-puari-Ni delom sunyin hal. Rik renodo Ia dapok jadi Imam Agung sai setia rik ngedok rasa kesian. Jama pelayanan-Ni ano dusa manusia dapok diampuni.
Imam Agung ram udi lain hak imam sai mak dapok nutuk ngerasako kelemohan-kelemohan ram. Sebalikni, Ia radu dicubai delom sunyin hal, gegoh injuk ram tenggalan; angkah Ia mak bebuat dusa!