“Kik ruh jahat ninggalko jelma, ruh ano bekeliling di rang sai tandus nyepok rang untuk istirahat, kidang mak dihaluni. Makani ia cawa, ‘Nyak haga muloh mik lamban sai kutinggalko!’
Kak raduni ia mik rik ngusung pitu ruh sai lebih jahat jak ia. Tian kuruk mik delom badan jelma seno rik tinggal di disan. Akherni keadaan jelma seno jadi lebih burak jak mula-mula.”