A kè̌꤮ cû̌ mǒkhû̌ tanaphû̌ dě a ǐsha jî̌ lû̌û dě “Běcǎ, na sǎyṳ hî̌ he mî̌titè?” A gwè̌ mǒkhû̌ tanaphû̌ pô̤̌nu. Dě mǒkhû̌ tanaphû̌ hî̌shěshu a kû̌, “Cǒmara sǎphlǒ ô̌ nahǒ, ma̤titè̌hî̌dě na ta̤kwicaba tokhlǒ kû̌ na ta̤ma̤jè̌ kòyò pwa̤shèwè̤phû̌ tokhlǒnu, a htò̌tǒ̤ dǒ Cǒmara a ô̌ sô̌sô̌kû̌ na lṳhtò̌ a nuhǒ.
He ô̌htûpwa̤ shôdô tě̤ta̤ bǎbǎ, he ta̤ ô̌plṳ̂ô̌phǎ bǎbǎ, he ô̌htûpwa̤hè bǎbò hǒ. He lǎ̤ǎlǎ̤ô ô̌lǒô̌be bǎbǎ, a ô̌ koyoklǐ pwǎ bǎbǎ, he tě̤ta̤ ô̌wô̤̌ bǎbǎ, a ô̌ tîkî̌꤮ pwǎ bǎbǎ, he sû̌ǐ hèbò hto henǎ̤ kû̌ ta̤htûhtò̌ kû̌ he pwî̌tètè̌꤮ bǎbǎnu, he ô̌htûpwa̤ jò pwǎ.