Li ser vê yekê Dawid ji erdê rabû. Xwe şûşt, bêhnên xweş li xwe kir û cilên xwe guhertin. Çû Mala Xudan û perizî wî. Paşê zivirî mala xwe û xwarin xwest û xwar.
Yekî şand ba jineke zana ku li Teqoayê dijî. Wî jinikê bi xwe re anî. Yoav ji jinikê re got: “Ji kerema xwe reş girê bide. Cilên xwe yê şînê li xwe bike. Rûn li xwe nede û çawa ku bi rojan e tu şîna miriyan dikî tevbigere.
Di roja sisêyan de Esterê cil û bergên şahbanûtiyê li xwe kirin û li hewşa hundir a qesra padîşah, li ber odeya text sekinî. Padîşah jî li ser textê xwe yê ku li pêşberî deriyê ketinê rûniştibû.