2 Ma niha ev Bowazê ku tu bi keçikên wî yên xizmetkar re dimînî ne merivê me ye? Binêre, îşev Bowaz li ser bênderê ceh didêrîne.
Çaxê gihîştin Bêndera Atadê ya li rojhilatê Çemê Şerîayê, bi şewat giriyan û şîn kirin. Ûsiv li wir heft rojan ji bo bavê xwe şîn kir.
Bi navê Bowaz merivekî Naomî hebû. Ew ji binemala mêrê wê Elîmelek bû. Bowaz zilamekî navdar û dewlemend bû.
Bowaz ji Rûtê re got: “Guh bide keça min! Ji bo civandina simbilan neçe zeviyeke din, ji vir neqete û li vir li ba keçikên me yên xizmetkar bimîne.
Naomiya Xesûya Rûtê jê re got: “Keça min, ma ji bo qenciya te, ez ji bo te li mêrekî negerim ku maleke te ya starê jî hebe?
Tu serê xwe bişo, bêhnên xweş li xwe bike, xwe bixemilîne û here ser bênderê. Lê heta ew xwarin û vexwarina xwe neqedîne, tu xwe nîşanî wî nede.