Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Metta 6:2 - Kurmanji Încîl

2 Loma, çaxê ku tu xêrê bikî, li pêşiya xwe li boriyê nexe, wek ku durû li kuçê û di kinîştan de dikin, da ku pesnê wan bê dayîn. Bi rastî ez ji we re dibêjim, wan xelata xwe standiye.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

2 Awa çaxê tu xêra dikî, pêşîya xwe borʼîyê nexe, çawa durʼû kʼinîşt û kʼûçada dikin, wekî meriv pesinê wan bidin. Ez rʼast werʼa dibêjim, ku wana heqê xwe îdî standîye.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

2 Аԝа чахе тӧ хера дьки, пешийа хԝә борʼийе нәхә, чаԝа дӧрʼу кʼьништ у кʼучада дькьн, ԝәки мәрьв пәсьне ԝан бьдьн. Әз рʼаст ԝәрʼа дьбежьм, кӧ ԝана һәԛе хԝә иди стандийә.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

2 «بَجا وقته گو کمکا محتاجَگه دِگَی، دودِگه ره نَیخِنَ، هَ وِسا گو ریاکار دیرادا و کوچادا دِگَن گو خلق مَحته وان بِگَت. بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، اَوان خِیرا خو اِستاندیَ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Metta 6:2
56 Iomraidhean Croise  

Wî belav kir, wî da hejaran; Rastdariya wî her û her dimîne, Qiloçê wî bilind dibe.


Yê xerab bi deyn distîne, venagerîne; Yê rast bi comerdî dide.


Kesê li ber belengazan dikeve, bi deyn dide Xudan, Ew bergîdana kirina wî dide.


Gelek kes dilsoziya xwe îlan dikin, Lê kî dikare mirovê ewle bibîne?


Li heft, heta heşt kesan parve bike, Çimkî tu nizanî wê çi xerabî li ser rûyê erdê çêbe.


Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.


Ma bi birçiyan re parîkirina nên, Li mala xwe hewandina bindestên bêmal, Cilûbergkirina kesên tazî ku hûn dibînin Û bi merivên xwe re alîkarîkirin ne ev e?


Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


“Li boriyê bixin! Dijmin wekî teyr bi ser Mala Xudan ve tê. Ji ber ku Îsraêl peymana min binpê kir, Li dijî Şerîeta min derket.


Hey durûno! Îşaya li ser we rast pêxemberîtî kiriye:


Îcar serê sibê hûn dibêjin: ‹Îro hewa wê nexweş be, çimkî ezman sor e û ewr belek in.› Hûn li ezmên dinêrin û dizanin ku hewa wê çawa be; ma hûn nîşanên deman fêm nakin?


Ji ber ku Îsa bi niyetxerabiya wan dizanibû, got: «Hey durûno! Çima hûn min diceribînin?


«Hemû tiştên ku dikin ji bo dîtina mirovan e. Bazbendên xwe pehn dikin û rêşiyên kirasên xwe dirêj dikin.


Di ziyafetan de ji cihên jorîn, li kinîştan jî ji kursiyên pêşî hez dikin.


û wê wî perçe perçe bike û para wî bi durûyan re bide. Li wir wê bibe girîn û qirçîna diranan.


Bi rastî ez ji we re dibêjim, beriya ku erd û ezman bibihûre, herfek an nuqteyeke biçûk ji Şerîetê winda nabe, heta ku her tişt bê cih.


«Û çaxê ku hûn rojiyê bigirin, wek durûyan mirûzê xwe nekin; ew rûyê xwe tirş dikin, da ku mirov bibînin ku ew bi rojî ne. Bi rastî ez ji we re dibêjim, wan xelata xwe standiye.


Îcar çaxê ku tu xêrê bikî, bila destê te yê çepê nezane ku destê te yê rastê çi dike,


«Gava ku hûn dua dikin, wek ên durû nebin, çimkî ew hez dikin ku li serê kuçeyan û di kinîştan de dua bikin, da ku ji aliyê mirovan ve bên dîtin. Bi rastî ez ji we re dibêjim, wan xelata xwe standiye.


Hey mirovê durû, pêşî girşê di çavê xwe de derxe, hingê tê zelal bibînî ku tu qirşikê di çavê birayê xwe de derxî.


di kinîştan de li ser kursiyên pêşî û di ziyafetan de li cihên jorîn rûnin.


Wî li wan vegerand û got: «Îşaya ji bo we durûyan rast pêxemberîtî kiriye! Wek ku hatiye nivîsîn: ‹Ev gel bi devê xwe rûmetê dide min, Lê dilê wan ji min dûr e.


Lê ya qenc ew e ku hûn ji tiştên xwe yên hundir xêran bidin, hingê her tişt wê ji we re paqij bibe.


Wey li we Fêrisiyan! Hûn di kinîştan de ji kursiyê pêşî û di sûkan de ji silav standinê hez dikin.


«Çi tiştê we heye bifiroşin û bikin xêr, ji xwe re kîsikên ku kevin nabin û xezînên ku li ezmanan kêm nabin, çêkin; li wê derê diz nêzîk nabe û bizûzk jî naxwe.


Hey durûno! Hûn li erd û ezmên dinêrin û dizanin ku hewa wê çawa be; lê çawa hûn vê demê fêm nakin?


Lê Xudan lê vegerand û got: «Hey durûno! Ma her yek ji we roja Şemiyê ga an kerê xwe ji afir venake û nabe ser avê?


«Hay ji wan Şerîetzanan hebin ku dixwazin bi xiftanên dirêj bigerin û hez dikin ku di sûkan de xelk silavê bidin wan û di kinîştan de li ser kursiyên pêşî û di ziyafetan de li cihên jorîn rûnin.


Lê belê wey li we dewlemendan, Çimkî we handana xwe standiye.


An çawa tu dikarî ji birayê xwe re bêjî: ‹Birawo, bihêle ku ez vî qirşikê di çavê te de derxim›, lê tu girşê di çavê xwe bi xwe de nabînî? Hey mirovê durû! Ka pêşî girş ji çavê xwe derxe, hingê tê zelal bibînî, ku qirşikê di çavê birayê xwe de derxî.


Ji ber ku xelîtka peran bi Cihûda re bû, hinan ji wan guman dikir ku Îsa dibêje: «Tiştên ku ji bo cejnê ji me re lazim in bikirre», an: «Tiştekî bide belengazan.»


«Ez rûmeta ku ji mirov tê naxwazim.


Hûn ên ku rûmetê didin hev û li rûmeta ku ji Xwedayê bi tenê tê nagerin, hûn çawa dikarin bawer bikin?


Yê ku ji ber xwe dipeyive, li rûmeta xwe digere; lê yê ku li rûmeta yê ku ew şandiye digere, ew rast e û li ba wî xapandin tune.


Ew bi hemû maliyên xwe ve dîndar û xwedêtirs bû, wî gelek xêr bi gelê Cihû dikirin û herdem li ber Xwedê dua dikir.


û got: ‹Kornêlyos, duaya te hat bihîstin û xêrên ku te kirine li ber Xwedê hatin bîranîn.


Wî gelek bi tirs li milyaket nêrî û got: «Çi ye, ya Xudan?» Milyaket got: «Dua û xêrên te gihîştin ba Xwedê û tu di bîra wî de yî.


Şagirtan biryar da ku her yek ji wan li gor karîna xwe alîkariyê ji bawermendên li Cihûstanê re bişîne.


Îcar piştî çend salan ez hatim ku alîkariya miletê xwe bikim û goriyan pêşkêş bikim.


Îcar li Yafayê şagirtek hebû, ku navê wê Tabîta bû, ku bê wergerandin bi mana «Xezal» e. Wê xwe dabû kirinên qenc û xêran.


Eger şîretkar e, bila şîretkariyê bike. Yê ku dide, bila bi merdî bide. Yê ku serweriyê dike, bila bi xîretkêşî bike. Yê ku dilovaniyê dike, bila bi rûgeşî bike.


Eger ez her tiştê xwe bi alîkarîtî bidim û bedena xwe ji bo şewitandinê teslîm bikim, lê hezkirina min tune be, qet feyda min jê tune.


Bi tenê ji me xwestin ku em belengazan bînin bîra xwe. Min jî xîretkêşî kir ku ez vê yekê bikim.


Yê ku dizî kiriye, divê êdî diziyê neke, lê bila bi destê xwe tiştê qenc bike û bixebite, da ku tiştekî wî hebe ku bide yê hewcedar.


Ji ber ku em Şandiyên Mesîh bûn, me dikarî em giraniya xwe li ser we deynin. Lê em ji mirovan li rûmeta xwe negeriyan, ne ji we û ne jî ji yên din;


Bila ew qenciyê bikin, bi kirinên qenc dewlemend bin, merd û ji bo levakirinê amade bin.


Hezkirina te gelek şahî û han da min. Çimkî dilê pîrozan bi saya te rihetî dît, ey birayê min.


Ji bîr nekin ku hûn qenciyê bikin û tiştên xwe li hev leva bikin. Çimkî goriyên weha li Xwedê xweş tên.


Eger yek dipeyive, bila peyvên Xwedê bêje. Eger yek xizmetê dike, bila bi wê hêza ku Xwedê daye bike, da ku Xwedê di her tiştî de bi destê Îsa Mesîh bê birûmetkirin. Rûmet û karîn her û her ên wî ne. Amîn.


Şawûl ji Samûêl re got: “Min guneh kir. Lê ez lava dikim, li pêş rîspiyan gelê min Îsraêl, min birûmet bike û bi min re vegere ku ez biperizim Xwedayê te Xudan.”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan