Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Marqos 7:34 - Kurmanji Încîl

34 Çavên xwe ber bi ezmên ve hildan, axîn kişand û got: «Effata!» ku tê mana «Vebe!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

34 Û berê Xwe eʼzmênda kir, kʼeser hatê û got: «Effata!» ku tê feʼmkirinê: «Vebe!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

34 У бәре Хԝә әʼзменда кьр, кʼәсәр һате у гот: «Әффата!» кӧ те фәʼмкьрьне: «Вәбә!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

34 پاشه بَرخودا اَسمانی، و آخِنَگ کِشا و گُت: «‌اِفَّتَح!» آنی «وَبَ!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Marqos 7:34
21 Iomraidhean Croise  

Gelek sal derbas bûn. Wext hat ku Padîşahê Misrê mir. Gelê Îsraêl hê jî di bin koletiyê de dinaliya û dikir hewar. Dem hat hewara wan gihîşt Xwedê.


Ji aliyê mirovan ve Ew hat kêmkirin û redkirin. Mirovê êş û eleman bû, Nexweşî nas kirin. Wekî zilamê ku mirov rûyê xwe jê vedişêrin, Ew hat kêmkirin. Me qedir neda wî.


Dilê Îsa pê şewitî, destê xwe dirêj kir, li wî da û got: «Ez dixwazim, paqij bibe!»


Û saet di sisiyan de Îsa bi dengekî bilind qîriya: «Êloyî, Êloyî, lama sabaxtanî?» ku bê wergerandin: «Xwedayê min, Xwedayê min, te çima ez berdam?»


Destê zarokê girt û jê re got: «Talîta qûm!» ku bê wergerandin: «Keçikê, ez ji te re dibêjim: Rabe!»


Îsa her pênc nan û herdu masî hildan, li ezmên nêrî, şikir kir, nan şikandin û da şagirtên xwe, da ku ew deynin ber elaletê. Û herdu masî jî li hemû elaletê leva kir.


Di cih de guhên wî bihîstin, zimanê wî vebû û bi awayekî zelal dest bi peyivînê kir.


Îsa ji kûr ve axînek kişand û got: «Çima ev nifş li nîşanekê digere? Bi rastî ez ji we re dibêjim, ji vî nifşî re nîşanek nayê dayîn.»


Îsa jî ji wî re got: «Bila çavên te bibînin, baweriya te tu xilas kirî.»


Çaxê Îsa nêzîk bû, bajar dît, li ser giriya


Ew nêzîkî darbestê bû, destê xwe lê da û yên ku ew hilgirtibûn, sekinîn. Wî got: «Xorto! Ez ji te re dibêjim, rabe ser xwe!»


Gava ku Îsa çav bi giriyê wê û bi giriyê Cihûyên ku pê re hatibûn ket, ji kûr ve naliya û kederê ruhê wî girt.


Li ser vê yekê Îsa dîsa ji kûr ve naliya û gihîşt ser gorê. Gor şkeftek bû û kevirek li ber derê wê bû.


Îcar kevir rakir. Îsa çavên xwe ber bi jor ve hilda û got: «Bavo, ji ber ku te ez bihîstim, ez ji te re şikir dikim.


Piştî ku wî weha got, ew bi dengekî bilind qîriya: «Lazar, were derve!»


Piştî ku Îsa ev tişt gotin, çavên xwe ber bi ezmên ve hildan û got: «Ya Bavo, saet hat! Kurê xwe bi rûmet bike, da ku Kur jî te bi rûmet bike.


Petrûs ji wî re got: «Eynêyas, Îsa Mesîh te qenc dike, rabe û nivînên xwe hilde!» Û di cih de ew rabû ser lingan.


Lê Petrûs hemû derxistin derve, çû ser çokan û dua kir. Li cesed zivirî û got: «Tabîta, rabe.» Hingê wê çavên xwe vekir, Petrûs dît û rûnişt.


Çimkî Serokkahînê me ne wisa ye ku di qelsiyên me de nekare hevpariya dilîniya me bike, lê guneh ne tê de bi her awayî wek me hatiye ceribandin.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan