Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Marqos 4:39 - Kurmanji Încîl

39 Îsa rabû, li bayê hilat û emir li golê kir: «Raweste, bêdeng be!» Ba sekinî, bêpêjiniyeke mezin çêbû.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

39 Îsa rʼabû, li bayê hilat û eʼmirî ser golê kir got: «Bisekine, kerʼ be!» Firtonê danî û hʼemû tişt seqirʼîn.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

39 Иса рʼабу, ль байе һьлат у әʼмьри сәр голе кьр гот: «Бьсәкьнә, кәрʼ бә!» Фьртоне дани у һʼәму тьшт сәԛьрʼин.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

39 عیسی رابو و سَر با گِرَ هَوار و بُ گُله اَمِر گِر: «راوَستَ! اِمِن بَ!» ایجا با رازا و همو جی کامِل اِمِن بو.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Marqos 4:39
21 Iomraidhean Croise  

Û got: ‘Tê heta vir werî û derbas nekî. Wê pêlên te yên qure li vir bisekinin.’


Wî bagerê da sekinandin, Pêlan da rawestandin;


Agir û zîpik û berf û ewr, Bahozên ku bi fermana wî dikin,


Xudan li ser tofanê li textê xwe rûnişt, Ewê her û her padîşah bimîne.


Yê ku xumîna deryayan, Xumîna pêlan, Û tevliheviya miletan dide rawestan tu yî.


Tu li pozbilindiya deryayê hukum dikî, Gava ku pêl radibin tu wan didî rawestan.


Gopalê xwe rake û destê xwe dirêjî ser deryayê bike, wê bibe du şeq û wê gelê Îsraêl di nav deryayê re, li ser erdê ziwa bimeşe.


Gelê Îsraêl li ser erdê ziwa meşiya û hat nîvê deryayê. Av li milê çepê û rastê ji wan re bû dîwar.


Gava wî sînorê deryayê danî Ku av ji emrê wî derbas nebe, Çaxê wî bingeha dinyayê saz dikir,


Gotina Xudan ev e: “Ma hûn ji min natirsin? Hûnê li pêş min nelerizin? Min sêlak kir sînorê deryayê û qanûneke herheyî Ku ew jê nikare derbas bibe. Pêlên wê rabin jî, nikare bi ser bikeve, Bike xuşîn jî, nikare derbas bike.


Çimkî Reb mirovekî her û her red nake.


Erzê deryayê dişikêne û wê ziwa dike, Ava hemû çeman ziwa dike. Başan û Karmel diçilmisin, Kulîlka Lubnanê jî diçilmise.


Îsa li wan vegerand: «Hey kêmîmanno, hûn çima ditirsin?» Hingê ew rabû, li bayê û li golê hilat û bêpêjiniyeke mezin çêbû.


Lê Îsa di paşiya qeyikê de serê xwe danîbû ser balgehekê û radiza. Wan ew hişyar kir û gotin: «Mamoste, ma ne xema te ye ku em helak bibin?»


Gava Îsa dît ku elalet bi bez li wê derê dicive, li ruhê nepak hilat û got: «Hey ruhê kerr û lal, ez li te emir dikim: Ji kurik derkeve û careke din nekeve wî!»


Îsa lê hilat û got: «Devê xwe bigire û ji wî derkeve!» Cin ew mirov di navendê de avêt erdê, ji wî derket û ziyanek nedayê.


Îcar ew raserî wê rawesta û li tayê hilat. Ta ji wê çû û ew di cih de rabû ser xwe û xizmeta wan kir.


Û şagirt nêzîkî wî bûn, ew hişyar kirin û gotin: «Ya Hosta, ya Hosta, em helak dibin!» Ew jî rabû û li ba û pêlên avê hilat. Êdî bager rawesta û dinya bê deng bû.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan