Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Lûqa 8:24 - Kurmanji Încîl

24 Û şagirt nêzîkî wî bûn, ew hişyar kirin û gotin: «Ya Hosta, ya Hosta, em helak dibin!» Ew jî rabû û li ba û pêlên avê hilat. Êdî bager rawesta û dinya bê deng bû.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

24 Hingê şagirt nêzîkî Wî bûn, Ew hʼişyar kirin û gotinê: «Mamosta, Mamosta! Em unda dibin!» Ew rʼabû, li bayê û pêlêd avê hilat, ew sekinîn û seqirʼîn.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

24 Һьнге шагьрт незики Ԝи бун, Әԝ һʼьшйар кьрьн у готьне: «Мамоста, Мамоста! Әм ӧнда дьбьн!» Әԝ рʼабу, ль байе у пелед аве һьлат, әԝ сәкьнин у сәԛьрʼин.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

24 شاگِرد چُنَ لاره عیسی و اَو شار گِرِن و گُتن: «ماموستا، ماموستا، گِم مایَ گو اَم بات بِن!» عیسی شار بو و سَر با و شیپَلِت گُر گِرَ هَوار. طوفان رازا و همو جی اِمِن بو.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Lûqa 8:24
19 Iomraidhean Croise  

Yê ku xumîna deryayan, Xumîna pêlan, Û tevliheviya miletan dide rawestan tu yî.


Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.


Gotina Xudan ev e: “Ma hûn ji min natirsin? Hûnê li pêş min nelerizin? Min sêlak kir sînorê deryayê û qanûneke herheyî Ku ew jê nikare derbas bibe. Pêlên wê rabin jî, nikare bi ser bikeve, Bike xuşîn jî, nikare derbas bike.


Erzê deryayê dişikêne û wê ziwa dike, Ava hemû çeman ziwa dike. Başan û Karmel diçilmisin, Kulîlka Lubnanê jî diçilmise.


Lê çaxê dît ku bager xurt bû, tirsiya û xewirî nav avê, qîriya û got: «Ya Xudan, min xilas bike!»


Şagirt nêzîkî wî bûn, ew hişyar kirin û gotin: «Ya Xudan! Me xilas bike! Em helak dibin!»


Îsa rabû, li bayê hilat û emir li golê kir: «Raweste, bêdeng be!» Ba sekinî, bêpêjiniyeke mezin çêbû.


Îsa lê hilat û got: «Devê xwe bigire û ji wî derkeve!» Cin ew mirov di navendê de avêt erdê, ji wî derket û ziyanek nedayê.


Îcar ew raserî wê rawesta û li tayê hilat. Ta ji wê çû û ew di cih de rabû ser xwe û xizmeta wan kir.


Şimûn lê vegerand û got: «Ya Hosta! Tevahiya şevê me kir û nekir, me tu tişt negirt. Lê li ser gotina te, ezê toran bavêjim.»


Hingê wî ji wan re got: «Kanî baweriya we?» Ew tirsiyan, şaş man û ji hev re gotin: «Ma ev kî ye ku li ba û avê emir dike û ew bi ya wî dikin?»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan