Lûqa 15:13 - Kurmanji Încîl

¹³ «Piştî çend rojan kurê biçûk her tiştê xwe da hev û çû welatekî dûr. Li wir wî bi serserîtî malê xwe tert û bela kir.

Peymana Nû (Încîl)

¹³ Pey çend rʼojarʼa kurʼê biçʼûk her tiştê xwe tʼop kir çû welatekî dûr. Li wir ewî eʼmirê toltîyê derbaz kir, hʼemû hebûka xwe pʼûçʼ kir.

Пәймана Ну (Инщил)

¹³ Пәй чәнд рʼожарʼа кӧрʼе бьчʼук һәр тьште хԝә тʼоп кьр чу ԝәлатәки дур. Ль ԝьр әԝи әʼмьре толтийе дәрбаз кьр, һʼәму һәбука хԝә пʼучʼ кьр.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹³ پاشه مدَتَگه، گوره گوشگَ هَچی دِشدا هَبو خِر گِر و چو بُ وَلاتَگَ دور و ثَروَتا خو وِدَره بِ عیاشیه خِسار گِر.

Lûqa 15:13 Iomraidhean Croise

Zebûr 73:27

Çimkî, va ye yên ji te dûr in tune dibin, Tê, hemû yên ku ji te diqetîn û ne dilsoz in, tune bikî.

Methelokên 18:9

Kesê di karê xwe de tiral e, Birayê xerabkaran e.

Methelokên 21:17

Kesê ji şahiyê hez dike digihîje xizaniyê, Kesê ji rûn û şerabê hez dike dewlemend nabe.

Methelokên 21:20

Xezîneyên hêja û rûnê zeytê li mala şehrezayan hene, Lê bêaqil hebûna xwe jî dadiqurtîne.

Methelokên 27:8

Mirovê welatê xwe hiştî, Wekî çivîka ji hêlîna xwe averê bûye.

Methelokên 28:7

Kesê şerîetê pêk bîne, kurekî fêmdar e, Lê hevalê mirovên têrnexwar, bavê xwe rezîl dike.

Methelokên 29:3

Kesê ji şehrezayiyê hez bike, bavê xwe şa dike, Lê kesê li pey fahîşeyan e, hebûna xwe tune dike.

Methelokên 6:26

Çimkî ji ber pereyê fahîşeyekê, Mirov dibe hewceyî nên. Lê jina zinakar nêçîrvana canê mirovan e.

Îşaya 1:4

Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.

Îşaya 22:13

Lê we kêfa xwe kir û hûn şa bûn. We got: “Em bixwin û vexwin, Çimkî emê sibê bimirin” We pez û dewar serjê kirin, Goşt xwar, şerab vexwar.

Îşaya 30:11

Xwe ji ser rê bidin alî, Ji rêçikan derkevin. Pîrozê Îsraêl ji pêş me rakin.’”

Îşaya 56:12

Ew dibêjin: “Werin em şerabê bînin Û têra xwe meyê vexwin. Wê sibê jî wekî îro be Û wê gelekî zêdetir be.”

Yêremya 2:13

“Çimkî gelê min du xerabî kirin; Wan ez, kaniya ava jiyanê berdam Û ji bo xwe bîr kolan, Bîrên terikî ku avê hilnadin.

Yêremya 2:31

Ya hûn, kesên vî nifşî! Guh bidin gotina Xudan! Gelo ez ji bo gelê Îsraêl bûm çolistan? Ez bûm diyarê taristana kûr? Loma çima gelê min dibêje: ‘Em herin, Em êdî nayên ba te.’

Yêremya 2:5

Xudan wiha dibêje: “Bav û kalên we çi neheqî li ba min dît Ku ji min dûr ketin? Wan da pey tiştên pûç û vala û ew bi xwe pûç bûn.

Mîxa 6:3

Xudan dibêje: “Ya gelê min! Min çi bi te kiriye? Min bi çi awayî tu westandî? Bersiva min bide!

Lûqa 15:12

Kurê biçûk ji bavê xwe re got: ‹Bavo, ka ji malê xwe wê para ku ji min re dikeve, bide min.› Wî jî malê xwe li wan leva kir.

Lûqa 15:14

Piştî ku wî her tiştê xwe mezaxt, xelayeke dijwar bi ser wî welatî de hat. Ew ket tengahiyê

Lûqa 15:30

Lê gava ev kurê te yê ku malê te bi fahîşeyan re xwar, vegeriya, te conegayê dermale ji wî re şerjêkir.›

Lûqa 16:1

Îsa ji şagirtên xwe re got: «Mirovekî dewlemend hebû ku şahneyekî wî hebû. Rojekê giliyê vî şahneyî li ba axayê wî hat kirin ku ew malê wî tert û bela dike.

Lûqa 16:19

«Mirovekî dewlemend hebû ku cilên binefşî û ji kitanê tenik li xwe dikir. Wî her roj dixwar, vedixwar û ew bi kêf û şahî dijiya.

Efesî 2:13

Lê niha hûn ên ku demekê dûr bûn, di yekîtiya Mesîh Îsa de, bi saya xwîna Mesîh nêzîk bûne.

Efesî 2:17

Îcar ew hat, Mizgîniya aştiyê hem ji we yên ku dûr bûn re û hem jî ji yên nêzîk re da.

Petrûs II 2:13

û ewê cezayê neheqiya xwe bikişînin. Roj li nava rojê, li zewq û sefa xwe dinêrin, vê yekê kêf dihesibînin. Evên ha, leke û rûreşî ne. Gava ew bi we re dixwin û vedixwin, ew bi xapandina xwe bi xwe kêfê dikin.