Lûqa 1:64 - Kurmanji Încîl

⁶⁴ Di cih de dev û zimanê wî vebûn, peyivî û pesnê Xwedê da.

Peymana Nû (Încîl)

⁶⁴ Destxweda zar-zimanê wî vebû, xeber da, şikirî da Xwedê.

Пәймана Ну (Инщил)

⁶⁴ Дәстхԝәда зар-зьмане ԝи вәбу, хәбәр да, шькьри да Хԝәде.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁶⁴ هَ وه دَمه، اَزمانه وی گو هاته بو گِردان، وَبو و زکریا دَوْه خو وَگِر و دَستبه قِسَدانه گِر و سِتایِشا خدا گِر.

Lûqa 1:64 Iomraidhean Croise

Zebûr 51:15

Ya Reb, veke lêvên min, Bila devê min, pesnê te bide bihîstin.

Derketin 4:11

Xudan jê re got: “Ma kê devê mirov çêkir? Ma kî mirov dike ker, lal, kor an dibîne? Ma ne Xudan e, ma ne ez im?

Îşaya 12:1

Gelê Îsraêl, tê wê rojê bêjî: “Ya Xudan, ez ji te re spasdar im. Tu li min hêrs bibûyî, Lê hêrsa te daket Û te ez teselî kirim.

Yêremya 1:9

Xudan destê xwe dirêj kir, li devê min da û got: “Va ye, min peyvên xwe kirine devê te.

Metta 9:33

Gava ku cinê wî hat derxistin, mirovê ku lal bû peyivî. Elalet şaş ma û got: «Li Îsraêlê tiştekî weha qet nehatiye dîtin.»

Lûqa 1:20

Va ye, heta wê roja ku ev tişt pêk bê, tê lal bibî û hew bikarî bipeyivî. Çimkî te bi wan gotinên min ên ku di wextê xwe de wê bên cih, bawer nekir.»