Wî ji min re got: “Daniyêlo, zilamê ku gelek jê hatiye hezkirin. Rabe ser lingan û gotinên ku ez ji te re dibêjim fêm bike. Çimkî ez hatim ba te.” Piştî vê gotinê ez bi lerizîn rabûm ser lingan.
Wî ji min re got: “Netirse Daniyêl! Ji roja ku te biryar da fêmdar bibî û xwe li ber Xwedê bitewînî vir ve, duaya te hat bihîstin. Loma ji ber gotinên te ez hatim.
Piştî van tiştan min dît ku va ye, li ezmên deriyekî vekirî heye. Ew dengê ku min pêşî bihîstibû û wek dengê boriyê bû, ji min re got: «Hilkişe vir û ezê wan tiştên ku divê ji niha û pê ve çêbin, nîşanî te bidim.»