13 Bi awayê ku di Şerîeta Mûsa de nivîsandiye, ev hemû xerabî hatin serê me. Lê dîsa jî em ji xerabiyên xwe nezivirîn. Ya Xudan, me kerema te nexwest û me guh neda rastiya te.
Wey li wan ku ji bo alîkariyê diçin Misrê, Xwe dispêrin hespan. Ji ber ku pir in, bi erebeyên hespan, Ji ber ku pir hêzdar in, bi siwaran ewle ne. Lê li Pîrozê Îsraêl nanêrin, Li Xudan nagerin.
Çimkî em hemû bûn wekî kesê qirêj, Hemû karên me yên rast wekî kincên qirêj in. Em mîna pelekî diçilmisin, Neheqiyên me, wekî bayê me hildidin û dibin.
Hemû yarên te, tu ji bîr kirî, Li te nagerin. Çimkî ji ber mezinbûna sûcê te Û zêdebûna gunehên te, Min bi derba dijminan Û bi cezayê zaliman li te xist.
“Bêguman min nalîna Efrayîm bihîst. Got: ‘Te ez terbiye kirim Û wekî golikekî hînî nîr nebûye, ez terbiye bûm. Min bizivirîne ku vegerim, Çimkî Xwedayê min Xudan tu yî.
Ji ber ku we bixûr pêxist, li dijî Xudan guneh kir, guhdariya dengê Xudan nekir û ji ber ku hûn di riya Şerîet, qanûn, rê û rêbazên wî de nemeşiyan, ev bela hat serê we û îro jî wisa ye.”
Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.
Tevahiya gelê Îsraêl Şerîeta te binpê kir, pişta xwe da te û guhdariya dengê te nekir. “Loma jî nifira hatiye kirin û sonda hatiye xwarin pêk hat, ya ku di Şerîeta Mûsayê xulamê Xwedê de hatiye nivîsandin bi ser me de hat. Çimkî me li ber te guneh kir.