4 “Cinawirê pêşî wekî şêr bû û mîna eyloyan bi bask bû. Min dêhna xwe dayê ku baskên wî hatin jêkirin, ji erdê rakirin û wekî mirovan li ser piyan sekinî û hişê mirovan jê re hat dayîn.
Şêr ji hewinga xwe derket, Xerabkar ku miletan helak dike da rê. Ew ji cihê xwe derket Ku welatê te wêran bike. Wê bajarên te xera bibin, Wê tu kes lê nemîne.
“Va ye, wekî şêrê ku ji nav deviyên Çemê Şerîayê dertê mêrga avî, Ezê jinişkave Edomê ji cihê wê biqewitînim. Kesê ez hilbijêrim, ezê li ser wan bikim serwer. Gelo, yê wekî min heye? Ma kî dikare dozê li min veke? Şivanê li ber min bisekine kî ye?
“Wê gavê hişê min hat serê min. Ji bo berziya padîşahiya min, rûmet û rewnaqiya min dîsa li min hat zivirandin. Şêwirmendên min û zilamên min ên mezin li min geriyan. Ez gihîştim padîşahiya xwe û ez ji berê mezintir bûm.
Ew cenawirê ku min dît, mîna piling bû, lingên wî wek lingên hirçê bûn û devê wî wek devê şêr bû. Û ejder hêza xwe, textê xwe û desthilatiya mezin da wî.