Pêxemberê ku xewna wî heye, bila xewna xwe bêje. Lê yê ku gotina min pê re ye, bila bi dilsozî gotina min bêje. Ma li ba genim, ka çi ye?” Ev e gotina Xudan.
Wê hemû milet jê re, ji kurê wî re û ji kurê kurê wî re xulamiyê bikin, helbet heta roja welatê wî jî were. Piştre wê gelek milet û padîşahên mezin wî bikin koleyê xwe.
Li ser vê yekê Yêremya tomareke din hilda û da Barûkê Nivîsende yê kurê Nêriya û Barûk hemû gotinên tomara ku Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê avêt êgir û şewitand, ji devê Yêremya careke din nivîsî. Gelek gotinên mîna wan li ser wan jî hatin zêdekirin.
“Wê şevê min cinawirê çaran dît ku bi saw, tirsdar û gelek hêzdar bû. Diranên wî yên mezin ên ji hesin hebûn. Dixwar û perçe dikir. Yên li paş diman di bin lingê xwe de diperçiqand. Ne wekî cinawirên din bû. Deh qiloçên wî hebûn.
Xudan got: “Guh bidin gotina min: “Heke di nav we de pêxemberek hebe, Ez Xudan, ezê di dîtiniyekê de xwe pê bidim zanîn. Ezê di xewnê de pê re bipeyivim.
Gava ku heft xurexurên ewran peyivîn, ez li ber nivîsînê bûm. Û min ji ezmên dengek bihîst ku digot: «Ew tiştên ku heft xurexurên ewran gotin, mor bike, wan nenivîse.»