Dawid jê re got: “Netirse. Ji bo xatirê bavê te Yonatan, ezê qenciyê li te bikim. Hemû axa bapîrê te Şawûl ezê li te vegerînim. Tê herdem li ser sifra min xwarinê bixwî.”
Wekî Xudan gotiye, Nebûxadnessar tevahiya xezîneyên li Mala Xudan û li qesra padîşah birin. Wî hemû taximên zêr ên di Perestgeha Xudan de perçe perçe kirin ku Silêmanê Padîşahê Îsraêlê çêkirîbûn.
Herwiha wî taximên zêr û zîv ên ku Nebûxadnessar ji Mala Xwedê ya li Orşelîmê derxistibû û bi xwe re xistibû perestgeha Babîlê ji wir derxist û da Şêşbassarê ku wî bi xwe ew kiribû walî.
Wê hemû milet jê re, ji kurê wî re û ji kurê kurê wî re xulamiyê bikin, helbet heta roja welatê wî jî were. Piştre wê gelek milet û padîşahên mezin wî bikin koleyê xwe.
Tas, tepsik, tasik, sîtil, şamdank, firaxên bixûrê û tasên pêşkêşiya rijandinê birin. Fermandarê parêzvanan hemû tiştên zêrîn û hemû tiştên zîvîn birin.
Reb Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê û hin taximên li Mala Xwedê kir destê Nebûxadnessar. Nebûxadnessar ew bi xwe re birin welatê Şînarê û danîn nav xezîneya mala îlahê xwe.
Li welatê te zilamek heye ku ruhê îlahên pîroz pê re ye. Di dema kalikê te Nebûxadnessar de bi feraset, pêşbînî û şehrezabûna xwe ya îlahî dihat naskirin. Kalikê te Nebûxadnessarê Padîşah ew wek serekê sêrbaz, falbaz û stêrnasan tayîn kiribû.
Te li hember Rebê Ezmanan xwe mezin kir. Firaxên Perestgeha wî anîn ba te, te û giregirên te, jin û cariyeyên te, we bi wan şerab vexwar. We pesnê îlahên zîvîn, zêrîn, tûncîn, kevirîn, darîn û ji hesin da û we rûmet neda Xwedê. Xwedayê ku hilma te di destê wî de ye û bi hemû riyên te dizane.
Wan firaxên zêrîn ên ji Perestgehê, ji Mala Xwedê ya li Orşelîm derxistine anîn. Paşê padîşah û zilamên wî yên mezin, jin û cariyeyên wan bi van firaxan vexwar.
Pêşkêşiya wî ev bû: Li gorî şekelê Pîrozgehê, taseke zîvîn ku giraniya wê 130 şekel bû, tasikeke zîvîn ku giraniya wê 70 şekel bû. Ev herdu jî, ji bo pêşkêşiya dexlê, bi arvanê hûr ê bi zeytê hatiye hevîrkirin tije bûn.