Daniyêl 4:29 - Kurmanji Încîl

²⁹ Piştî duwanzdeh mehan ew li ser qesra Babîlê digeriya.

Daniyêl 4:29 Iomraidhean Croise

Destpêk 6:3

Xudan got: “Wê Ruhê min her û her bi mirov re nemîne, çimkî ew xwîn û goşt e û wê jiyana wî sed û bîst sal be.”

Waiz 8:11

Ji ber ku karê xerab zûka nayê cezakirin, dilê mirov ji bo xerabîkirinê cesaretê bi xwe re dibîne.

Daniyêl 4:14

Bi dengekî bilind gazî kir û wiha got: ‘Darê bibirin û guliyên wê jêkin. Pelên wê biwerînin û fêkiyên wê belav bikin. Bila heywan ji bin wê û çivîk ji ser guliyên wê birevin.

Daniyêl 4:22

Ya padîşah, ew dar tu yî. Tu mezin bûyî û kemilî, mezinbûna te gihîşt ezmanan û serweriya te gihîşt çar aliyên dinyayê.

Daniyêl 4:30

Wî got: “Va ye Babîl! Ew Babîla ku min ji bo rûmet û berziya xwe, bi hêza xwe ya mezin ji bo paytextiya padîşahiya xwe ava kir!”

Petrûs I 3:20

Van ruhan berê, yanî di dema Nûh de, çaxê ku gemî dihat çêkirin û Xwedê bi bîhnfirehî sebir dikir, neguhdarî kir. Di wê gemiyê de çend kes, yanî heşt nefs ji avê derketin, xilas bûn.

Petrûs II 3:15

Îcar bîhnfirehiya Xudanê me xilasî hesab bikin, çawa ku birayê me yê hezkirî Pawlos jî, li gor şehrezayiya ku ji wî re hatiye dayîn, ji we re nivîsiye.

Peyxam 2:21

Min wext da wê, da ku tobe bike; lê ew naxwaze ji fuhûşiya xwe tobe bike.