Di sala sisêyan a padîşahiya Koreşê Padîşahê Parsê de sirek ji Daniyêlê ku bi navê Bêlteşassar tê zanîn re vebû. Ev tişt rast bû û li ser şerekî mezin bû. Daniyêl di dîtiniya xwe de ev yek fêm kir.
Lê li ezmanan Xwedayek heye ku siran vedike. Wî ji Nebûxadnessarê Padîşah re gotiye ka wê di rojên pêş de çi bibe. Xewn û dîtiniyên ku te di nav nivînan de dîtine, ev in:
Tiştên dîtiniyê li benda dema xwe ya diyarkirî ne, Ew li ser rojên dawî dibêjin û derewan nakin. Bi derengî jî bikevin, li bendê bin, Bêguman wê bibin, wê dereng nemînin.
Îcar gava gelek xerabî û tengasî hatin serê wan, wê ev stran li ba wan şahidiyê bike. Çimkî wê ji devên ziriyeta wan neyê jibîrkirin. Hê beriya ku ez wan bînim vî welatê ku min ji wan re sond xwaribû, min dizanibû çi pîlan dikin.”
Çimkî ez dizanim piştî mirina min hûnê bi tevahî dilxerab bibin û ji wê riya min li we emir kiriye averê bibin. Di rojên pêş de wê xerabî bên serê we, çimkî hûnê tiştên di çavê wî de xerab in bikin. Hûnê bi kirinên destê xwe, Xudan hêrs bikin.”
eger em li ber vê xilasiya evqas mezin xemsar bin, emê çawa birevin û xilas bibin? Di destpêkê de Xudan ev xilasî da zanîn û ji aliyê yên ku ew bihîstine ve ji me re rast hat deranîn.