We gelek tov reşand, lê we kêm da hev. Xwarina we heye, lê têrxwarina we tuneye! Hûn dinoşin, lê nacoşin. Hûn li xwe dikin, lê germ nabin. Hûn heqdestê xwe distînin, lê dixin kîsikê qul.”
“Hûn li hêviya dexlan zêde bûn, lê hindik pêk hat. We çi anî mala xwe, min da ber bayê.” Ev e gotina Xudanê Karîndar. “Gelo çima? Çimkî Mala min hê xerabe ye, lê xema we tenê mala we ye.
Xudanê Karîndar dibêje: “Heke hûn guhdar nekin, heke dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin, ezê naletê bi ser we de bişînim. Ezê bereketên xwe bikim nalet. Va ye min êdî ew nalet kirin. Çimkî dilê we tuneye ku hûn navê min birûmet bikin.