25 Îcar mêrên Şexemê li serên çiyayan li ber Avîmelek kemîn danî. Her kesê ku di wê derê re derbas dibû dişelandin. Avîmelek jî pê hesiya.
Li dora gundan kozik datîne, Li derên xewle canê bêriyan hiltîne, Bi dizî çavê xwe, li ser yê bêçare digerîne.
Wî li wan emir kir û got: “Hûnê li pişta bajêr kemîna xwe deynin. Gelekî dûrî bajêr nebin, hûn hemû hergav amade bin.
Ev yek ji bo heyfa zordariya heftê kurên Yerûbbaal û ji bo xwîna wan li ser Avîmelek û mêrên Şexemê were, çêbû. Çimkî wî birayên xwe kuştin û van mêran, ji bo kuştina wan destê wî hêzdar kir.
Gava Gaelê kurê Eved bi birayên xwe re hat Şexemê û rûnişt, mêrên Şexemê pê ewle bûn.