Her heftê kurên Ahav li Sameryayê bûn. Yêhû name nivîsandin û ew şandin Sameryayê, serekên Yîzreyêlê, rîspiyan û parêzvanên zarokên Ahavê. Yêhû di nameyan de wiha got:
Qey Xwedê hûn herdu nekiribû ruh û bedenek? Çima yek? Çimkî ew ji xwe re li ziriyetekê digeriya. Loma jî hay ji xwe hebin ku tu kes bêbextiyê li jina ciwaniya xwe neke.
Sî kûr û sî keçên Îvsan hebûn. Wî keçên xwe dan mêrên binemalên din û ji kurên xwe re jî jinên binemalên din anîn. Wî heft salan serweriya gelê Îsraêl kir.
Lê we îro li dijî mala bavê min serî hilda. We kurên wî, heftê kes li ser kevirekî kuştin û Avîmelekê kurê cariyeyekê, li ser mêrên Şexemê kir padîşah. Çimkî ew birayê we ye.
“Ji hemû mêrên Şexemê re bêjin: ‘Ji bo we kîjan çêtir e? Ma hûn dixwazin heftê kurên Yerûbbaal serweriya we bikin, an tenê kesek serweriya we bike?’ Bi ser de bibîr bînin ku ez ji xwîn û goştê we me.”
Gava hat Ofrayê, mala bavê xwe, wî birayên xwe, heftê kurên Yerûbbaal li ser kevirekî kuştin. Tenê Yotamê kurê biçûk ê Yerûbbaal sax ma, çimkî wî xwe veşartibû.