Lût serê xwe rakir û dît ku tevahiya Deşta Şerîayê heta Soarê avî ye, wekî Bexçeyê Xudan û welatê Misrê ye. Beriya ku Xudan Sodom û Gomorayê wêran bike, deşt wiha bû.
Wê zad û nanê te daqurtîne, Keç û kurên te daqurtîne, Pez û dewarên te daqurtîne Û mêw û darhejîrên te daqurtîne. Wê bajarên te yên bisûr ên ku tu pê ewle yî, Bi şûr biperçiqîne.”
ezê we wiha ceza bikim: Ezê sawê bînim ser we. Ezê ta û werema ku ronahiya çavan ditefîne û canê we dixwe bînim ser we. Hûnê tovên xwe beredayî biçînin, çimkî wê dijminên we berê wan bixwin.
“Heke diz an talankar bi şev bihatana pêşiya te, Wê tenê bi têra xwe bibirana? Heke kesên tirî diçinin, biketana rezê te, Wê çend weşî ji te re bihiştana? Xerakirina mezin li benda te ye!
Heta ew te helak bike, wê berê heywanên te û berê axa te bixwe. Heta ew te tune bike, wê dexil, şeraba nû û zeyt, karik û golikên heywanên te, karik û berxikên pezê te nehêle.