Dadger 5:4 - Kurmanji Încîl

⁴ “Ya Xudan, gava tu ji Seîrê derketî, Çaxê di axa Edomê re meşiyayî, Erd hejiya, ezmanan av rijand. Erê, ewran baran barand.

Dadger 5:4 Iomraidhean Croise

Destpêk 32:4

Wî li wan emir kir û got: “Ji xweyê min Esaw re wiha bêjin: ‘Xulamê te Aqûb dibêje: Ez li ba Lavan wekî xerîbekî mam û heta niha jî wisa me.

Samûêl II, 22:8

Dinya lerizî û hejiya. Bingehên ezmanan leqiyan û lerizîn, Çimkî Xudan hêrs bûbû.

Eyûb 9:6

Ew dinyayê ji cihê wê dihejîne Û stûnên wê dilerizîne.

Zebûr 68:9

Te baranên baş barandin, ey Xwedê, Gava ku westiya, te hêz da axa xwe.

Zebûr 77:17

Ewran ava xwe vala kir, Asûman deng da, Tîrên te firiyan.

Zebûr 77:18

Di babelîskê de gurmîna te hat bihîstin, Brûskê dinyayê ronahî kir, Erd lerizî û hejiya.

Îşaya 63:19

Em ji bo demeke dirêj bûn miletekî ku te serweriya xwe li ser wî nekiriye, Em bûn kesên ku bi navê te nehatine gazîkirin.

Mîxa 1:4

Wê çiya li bin wî bihelin. Wê deşt wekî şimaya ber êgir, Wekî lehiyên ku berjêr diherikin, biqelişin.

Dubarekirina Şerîetê 33:2

û got: “Xudan ji Çiyayê Sînayê hat, Ji Çiyayê Seîrê li ser gelê xwe hilat. Ew li Çiyayê Paranê biriqî, Ew bi deh hezar pîrozan re hat, Di destê wî yê rastê de pêtên êgir hebûn.

Îbranî 12:26

Hingê dengê wî erd hejand, lê belê niha soz daye û gotiye: «Êdî careke din, ezê ne tenê erdê, lê ezmên jî vehejînim.»