23 Milyaketê Xudan got: ‘Naletê li Mêrozê bînin, Naleta giran li ser şêniyên wê be. Çimkî ew nehatin alîkariya Xudan, Li dijî zordaran, ew nehatin alîkariya Xudan.’
«Hingê wê ji yên li milê xwe yê çepê re jî bêje: ‹Ji min dûr bikevin, hûn ên ku nifir lêbûyî, herin agirê herheyî yê ku ji bo Îblîs û milyaketên wî hatiye amadekirin.
Milyaketê Xudan ji Gîlgalê derket Boxîmê û ji gelê Îsraêl re got: “Min hûn ji Misrê deranîn û anîn welatê ku min ji bav û kalên we re soz dabû. Min got: ‘Ezê peymana ku min bi we re çêkiriye tu caran xera nekim.
Gelê Îsraêl got: “Gava em civiyan û hatin hizûra Xudan, ji nav hemû eşîrên Îsraêl kîjan nehat?” Çimkî wan li Mîspayê sond xwaribû û gotibû: “Her kesê neyê, divê esse bê kuştin.”
Rojekê Deborayê şand pey Baraqê kurê Avînoemê ji Qedeş-Nefteliyê û jê re got: “Xwedayê Îsraêl Xudan li te emir dike û dibêje: ‘Rabe, ji eşîrên Neftelî û Zevûlon deh hezar kesan hilde û here Çiyayê Tavorê.
Paşê milyaketê Xudan hat. Ew li bajarê Ofrayê, li bin darberûya Yoaşê Aviyezerî rûdinişt. Gîdyonê kurê Yoaş di mehsera tirî de genim dikuta ku ji Mîdyaniyan veşêre.
Gava ew gihîştin Sûkkotê, wî ji gelê bajêr re got: “Ji kerema xwe sominên nên bidin mirovên min, westiya ne. Ez didim pey Zevah û Salmunnayê padîşahên Mîdyaniyan.”
Şawûl ji Dawid re got: “Va ye ev keça min a mezin Mêrav e. Ezê wê bidim te û êdî tê bi mêrxasî ji bo Xudan şer bikî.” Çimkî Şawûl difikirî û digot: “Bila kuştina Dawid ne bi destê min, lê bi destê Filîstiyan be.”
Ezbenî, tu xulama xwe bibexişîne. Wê Xudan binemala xweyê min bidomîne. Ji ber ku xweyê min, şerê Xudan pêş de dibe. Heta tu hebî, bila xerabî ji te dûr be.
Lava dikim guhdariya xulamê xwe bike. Heke yê tu li dijî min rakirî Xudan e, bila qurbanekê qebûl bike. Lê heke ew kes mirov bin, bila nifriyên Xudan li wan bin! Çimkî got: ‘Here ji îlahan re xulamiyê bike!’ û min ji para Xudan dûr kirin.