17 Çû û bac pêşkêşî Eglonê Padîşahê Moavê kir. Eglon zilamekî pir qelew bû.
“Tevî ku wî bi bezê rûyê xwe nixamtiye Û zikê wî bez girtiye,
Çawa di hilmekê de xera bûn, Bi tirs û sawê, bi tevahî çûn!
Ji qelewî çavê wan dike bifetiqe, Xerabî ji hundirê wan difûre.
Qelew bûn û bez girê dan, Di karên xerab de sînor derbas kirin. Ew li doza sêwiyan nanêrin Ku karê wan bimeşe. Ew heqê hejaran naparêzin.”
“Ya talankarên mîrasa min! Tevî ku hûn şa û dilgeş dibin, Tevî ku hûn wekî çêlekeke li mêrgê dipengizin Û wekî hespan dihîrin,
Êhûd ji bo xwe xencereke bi dirêjahiya gazekê çêkir û ew li ser qorika xwe ya rastê, di bin kincê xwe de veşart.
Gava Êhûd pêşkêşkirina bacê qedand, zilamên xwe yên ku bac hilgirtiye, şandin.
Wê demê wan bi qasî deh hezar Moaviyên xurt û mêrxas kuştin. Tu kes nefilitî.
Madem wisa ye, çima hûn goşt û nanên ku min ji bo Mala xwe emir kirine kêm dibînin? Tu ji bo çi ji min bêtir rûmetê didin zarokên xwe? Ji bo çi hûn parên herî baş ê gelê min Îsraêl, ji xwe re hildidin û xwe pê qelew dikin?’