Dadger 20:1 - Kurmanji Încîl

¹ Tevahiya gelê Îsraêl, ji Danê heta Beêr-Şevayê, bi welatê Gîlad re bi rê ket, li Mîspayê li hizûra Xudan wekî bedenekê civiyan.

Dadger 20:1 Iomraidhean Croise

Samûêl II, 19:14

Bi vî awayî Dawid hemû Cihûdayiyan, bi xwe ve girê da. Cihûdayiyan ji padîşah re got: “Bi hemû zilamên xwe re vegerin!”

Samûêl II, 2:9

Avnêr ew li wê derê kir Padîşahê Gîladiyan, Geşûriyan, Yîzreyêliyan, Efrayîmiyan, Binyamîniyan û tevahiya gelê Îsraêl.

Samûêl II, 24:2

Padîşah ji Yoavê Fermandar ku li ba wî bû re got: “Here, hemû eşîrên Îsraêl, ji Danê heta Beêr-Şevayê bijmêrin ku ez hejmarê bizanibim.”

Samûêl II, 3:10

Ezê ji Îsraêl û Cihûdayê ku ji Danê heta Beêr-Şevayê ye, padîşahiya Dawid ava bikim.”

Padîşah I, 5:5

Çawa ku Xudan ji bavê min Dawid re got: ‘Kurê te yê ku min li cihê te anî ser têxt, wê ji bo navê min malekê ava bike,’ min biryar da ku ji bo navê Xwedayê xwe Xudan malekê ava bikim.

Padîşah II, 25:23

Gava tevahiya fermandar û zilamên wan bihîst ku Padîşahê Babîlê, Gedalya kiriye walî, hatin Mîspayê, ba Gedalya. Îsmaîlê kurê Natanya, Yohananê kurê Qarêah, Serayayê kurê Tanhûmetê Netofayî, Yaazanyayê kurê Maexa û zilamên wan hatin.

Dîrok I, 21:2

Dawid ji Yoav û fermandarên din re got: “Herin, gelê Îsraêl, ji Beêr-Şevayê heta Danê bijmêrin û xeberê ji min re bînin ku ez hejmara wan bizanibim.”

Ezra 3:1

Gava bû meha heftan, gelê Îsraêl êdî li bajarên xwe bû. Wî çaxî ew li Orşelîmê li hev kom bûn.

Nehemya 11:27

li Hasar-Şûelê, li Beêr-Şevayê û li gundên wê,

Nehemya 8:1

Piştî ku Îsraêlî li bajarên xwe bûn, di meha heftan de tevahiya gel çawa ku yek mirov bin, li meydana pêşberî Dergehê Avê civiya. Wan ji Ezrayê Nivîsende, Nivîsa Mûsa ya Şerîetê xwest ku Xudan tê de li gelê Îsraêl emir kiribû.

Yêremya 40:6

Yêremya çû Mîspayê, ba Gedalyayê kurê Ahîqam û pê re, di nav gelê li welêt maye de, li ba wî rûnişt.

Hejmartin 32:1

Gelek zêde pez û dewarên Gadî û Rûbêniyan hebûn. Gava wan dît ku axa Yazêrê û axa Gîladê ji bo xweyîkirina heywanan baş in,

Hejmartin 32:40

Bi vî awayî Mûsa axa Gîlad da Maxîrê kurê Minaşşe û ew jî li wê derê rûniştin.

Yêşû 15:38

Dîlan, Mîspe, Yoqteyêl,

Yêşû 17:1

Mîrasa eşîra Minaşşeyê kurê mezin ê Ûsiv bi riya pişkê hat dayîn. Gîlad û Başan ji Maxîrê kurê Minaşşe yê pêşî re hatin dayîn ku bavkalê Gîladiyan bû. Çimkî ew şervan bû.

Yêşû 18:26

Mîspe, Kefîra, Mosa,

Yêşû 22:12

Gava wan ev yek bihîst, tevahiya civaka Îsraêl li Şîloyê civiya ku li dijî wan şer bike.

Yêşû 22:9

Bi vî awayî eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe, ji Şîloya ku li axa Kenanê ye, ji ba Îsraêliyan rabûn û çûn. Ew çûn axa Gîladê, axa mîrasa xwe ku li ser fermana devê Xudan ku bi riya Mûsa hatiye dayîn, standibû.

Yêşû 4:13

Kêm û zêde çil hezar mirovên çekdar, ji bo şer li pêş Xudan hatin deştên Erîhayê.

Dadger 10:17

Wê gavê Emmonî civiyan. Wan li Gîladê artêşgeh ava kir. Gelê Îsraêl jî civiya û li Mîspayê artêşgeh ava kir.

Dadger 11:11

Îcar Yîftah bi rîspiyên Gîladê re çû. Gel ew ji xwe re kir serek û fermandar. Yîftah hemû gotinên xwe li Mîspayê, li hizûra Xudan gotin.

Dadger 11:34

Yîftah vegeriya mala xwe ya li Mîspayê. Dît ku keça wî li defê dixe, direqise û tê pêşiya wî. Ew zaroka wî ya yekta bû. Ji xeynî wê ne kur, ne jî keça wî hebû.

Dadger 18:29

Li gorî navê bavkalê xwe yê ku li welatê Îsraêl çêbûbû, navê bajêr kirin Dan. Navê berê yê bajêr Layîş bû.

Dadger 20:11

Bi vî awayî tevahiya gelê Îsraêl bû yek û li dijî bajêr civiya.

Dadger 20:18

Gelê Îsraêl rabû çû Bêt-Êlê. Li wir, wan ji Xwedê pirsî û got: “Kî ji me wê pêşî here û li dijî Binyamîniyan şer bike?” Xudan got: “Wê eşîra Cihûda pêşî here.”

Dadger 20:2

Serekên hemû eşîrên Îsraêl di civîna gelê Xwedê de cihê xwe girt, çar sed hezar leşkerên peya şûrên xwe ragirtin.

Dadger 20:26

Tevahiya gelê Îsraêl rabû çû Bêt-Êlê û giriya. Li wir li hizûra Xudan rûnişt û wê rojê heta êvarê rojî girt. Wan qurbanên aştiyê û şewitandinê pêşkêşî Xudan kir.

Dadger 20:8

Tevahiya gel rabû û wekî bedenekê bi hev re got: “Wê tu kes ji me neçe konê xwe û nezivire mala xwe.

Dadger 21:5

Gelê Îsraêl got: “Gava em civiyan û hatin hizûra Xudan, ji nav hemû eşîrên Îsraêl kîjan nehat?” Çimkî wan li Mîspayê sond xwaribû û gotibû: “Her kesê neyê, divê esse bê kuştin.”

Samûêl I, 10:17

Samûêl gelê Îsraêl li Mîspayê li hizûra Xudan civand

Samûêl I, 3:20

Ji Danê heta Beêr-Şevayê, tevahiya gelê Îsraêl fêm kir ku Samûêl wekî pêxemberekî Xudan hatiye şandin.