5 Loma wan navê wê derê Boxîm danî û li wir ji Xudan re qurban serjê kirin.
Gava dadika Rebeqayê Debora mir, ew li bin darmaziya biniya Bêt-Êlê veşartin. Li ser vê yekê, navê darê Allon-Baxût hat danîn.
Paşê wan li ser wî şikêreke keviran çêkir ku heta îro jî dimîne. Bi vî awayî hêrsa Xudan danî. Heta îro jî, ji wê derê re Deşta Exorê dibêjin.
Manoah karikekî û pêşkêşiyên dexlê hilda, li ser zinêr pêşkêşî Xudan kir. Di cih de, gava Manoah û jina xwe lê dinêrîn, kerametek pêk hat:
Milyaketê Xudan ji Gîlgalê derket Boxîmê û ji gelê Îsraêl re got: “Min hûn ji Misrê deranîn û anîn welatê ku min ji bav û kalên we re soz dabû. Min got: ‘Ezê peymana ku min bi we re çêkiriye tu caran xera nekim.
Gava milyaketê Xudan ev tişt ji hemû gelê Îsraêl re got, gel bi dengekî bilind giriya.
Yêşû gel berda. Hemû gelê Îsraêl çû ku mîrasa wan ji xwe re bike milk.
Gîdyon li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir û navê wê Yahwe-Şalom danî. Gorîgeh heta îro jî li bajarê Ofraya Aviyezeriyan e.
Samûêl berxekî ji ber şîr hilda û bi tevahî wekî qurbana şewitandinê pêşkêşî Xudan kir. Wî ji bo gelê Îsraêl kir hewar û Xudan bersiv da.