Gava ew hat ba padîşah, padîşah jê re got: “Ya Mîxaya! Gelo em herin şerê Ramot-Gîladê, yan na?” Mîxaya got: “Here! Tê bi ser bikevî. Wê Xudan bajêr bide destê padîşah.”
Paşê Padîşahê Îsraêlê, bi qasî çar sed pêxember civandin û ji wan re got: “Gelo ez herim şerê Ramot-Gîladê yan neçim?” Wan jê re got: “Rabe here. Wê Reb bajêr bide destê padîşah.”
Mûsa çû û zivirî ba xezûrê xwe Yîtro û jê re got: “Ji kerema xwe destûr bide min, ez vegerim ba birayên xwe yên li Misrê û binêrim ka ew dijîn an na?” Yîtro ji Mûsa re got: “Bi xêr û silamet here!”
Ez li dijî wan pêxemberan im ku bi xewnên derewîn pêxemberiyê dikin.” Ev e gotina Xudan. “Tevî ku min ew neşandine û hînî wan nekiriye, ew derew û pesindanên xwe yên pûç bi gelê min didin zanîn û wan ji rê derdixin. Tu feydeyeke wan ji vî gelî re tuneye.” Ev e gotina Xudan.
Her pênc zilam rabûn çûn. Gava hatin Layîşê, wan dît ku xelkê bajêr wekî Saydayiyan xuya dibûn; bêxem, di aramî û ewlehiyê de dijîn. Xelkekî din ê ku li wan zorê dikir tunebû. Ew ji Saydayiyan dûr bûn û têkiliya wan bi kesekî re tunebû.