“Xwezî kesek ji we hebûya ku deriyên Pîrozgehê bi ser we de bigirta û we li ser gorîgeha min beredayî agir pênexista!” Xudanê Karîndar dibêje: “Ez ji we ne razî me û diyariyên destê we jî qebûl nakim!
Mîxa jê re got: “Li ba min bimîne. Ji bo min şêwirmendî û kahintiyê bike. Ezê nanê te bidim, salê destek cil û deh zîvan jî bidim te. Lêwiyî ev yek qebûl kir.”
Gava li mala Mîxa bûn, wan ji devoka wî fêm kir ku xortê ciwan ê Lêwiyî ne ji wir e. Ew çûn ba wî û got: “Kî tu anî vê derê? Tu li vir çi dikî? Karê te çi ye?”