2 Ji eşîra Dan, zilamekî Sorayî hebû. Navê wî Manoah bû. Jina wî kordunde bû û zarok nedianî.
Seray kordunde bû, zarokên wê tunebûn.
Jina Avram Serayê jê re zarok neanibû. Lê bi navê Hacer cariyeyeke Serayê ya Misrî hebû.
Îshaq ji bo jina xwe ji Xudan lava kir, çimkî kordunde bû. Xudan bersiv da lavakirina Îshaq û jina wî Rebeqa bi zaro ma.
“Dan, wekî eşîrên din ên Îsraêl, Wê gelê xwe rêve bibe.
Binemalên Qîryat-Yearîmê: Yattîrî, Pûtî, Şûmatî û Mîşrayî. Ji wan Sorayî û Eştaolî jî zêde bûn.
Zarokên wan nebûn, çimkî zarok ji Êlîzabêtê re çênedibûn û herdu jî bi nav salan ve çûbûn.
Li herêma Şefêlayê, Eştaol, Sora, Aşna,
Bajarên di nav sînorên mîrasa wan de ev bûn: Sora, Eştaol, Îr-Şemeş,
Milyaketê Xudan ji Gîlgalê derket Boxîmê û ji gelê Îsraêl re got: “Min hûn ji Misrê deranîn û anîn welatê ku min ji bav û kalên we re soz dabû. Min got: ‘Ezê peymana ku min bi we re çêkiriye tu caran xera nekim.