5 Gîladiyan hemû bihorên Çemê Şerîayê li dijî Efrayîmiyan girtin. Gava firarên Efrayîmî got: “Bihêlin em derbas bibin,” Gîladiyan ji wan re got: “Ma tu Efrayîmî yî?” Çaxê wan bigota: “Na,”
Îsraêliyan bihîst ku eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe di nav sînorên axa Kenanê de, li kêleka Çemê Şerîayê, li ser axa Îsraêliyan gorîgehek çêkiriye.
Îcar Yîftah tevahiya zilamên Gîladê da hev û li dijî Efrayîmiyan şer kir. Gîladiyan Efrayîmî têk birin. Çimkî Efrayîmiyan ji wan re gotibû: “Ya Gîladiyên ku di navbera gelên Efrayîm û Minaşşe de rûdinin, hûn tenê firarên Efrayîmî ne!”
wan digot: “Baş e, ka bêje: ‘Şîbbolet.’” Wan digot: “Sîbbolet,” çimkî wan nikaribû bi devoka rast ev gotin bigotana. Li ser vê yekê wan ew digirtin û di bihorên Çemê Şerîayê de dikuştin. Wî çaxî çil û du hezar Efrayîmî ketin û mirin.
Wî ji wan re got: “Li pey min werin! Çimkî Xudan Moaviyên dijminên we dan destê we.” Ew li pey wî çûn û li dijî Moaviyan bihorên Çemê Şerîayê girtin. Wan nehişt kesek derbas bibe.
Gîdyon qasid şandin seranserê herêma çiyayî ya Efrayîmê. Wan Got: “Berjêr bin û êrîşî Mîdyaniyan bikin! Çemê Şerîayê û ava heta Bêtbarayê li dijî wan bigirin.” Hemû gelê Efrayîm civiya, ava heta Bêtbarayê û Çemê Şerîayê girt.
Li bajarokê Ramatayîmê, li herêma çiyayî ya Efrayîmê, kesekî bi navê Êlqana hebû. Ew ji malbata Sûf, kurê Yerohamê Êlîhûyê Tohûyê kurê Sûfê Efrayîmî bû.