Mîrasa ku bi riya pişkê ji Ûsiviyan re hat dayîn, ev bû: Sînorê wê ji Çemê Şerîayê, ji nêzîkî Erîhayê destpê dikir. Ew ji rojhilatê avên Erîhayê, ber bi beriyê ve diçû, ji Erîhayê hildikişiya herêma çiyayî ya Bêt-Êlê.
Ji wir sînor ber bi bajarê Lûzê ve derdiket, dirêjî berjorê Lûzê dibû –ku Bêt-Êl e– û dadiket Etrot-Addara ku li ser çiyayê li başûrê Bêthorona Jêrîn bû.
Yêşûyê kurê Nûn, ji Şîttîmê bi dizî du sixûr şandin û ji wan re got: “Herin welêt, bi taybetî li Erîhayê binêrin.” Ew jî bi rê ketin û çûn mala fahîşeyeke ku navê wê Rahav bû û wê şevê li wê derê man.
Yêşû ji Erîhayê mirov şandin bajarê Ayê, yê ku ji rojhilatê Bêt-Êlê û nêzîkî Bêtawenê ye. Wî ji wan re got: “Herin û sixûriya welêt bikin.” Ew çûn ku sixûriya Ayê bikin.
Bi vî awayî Daniyan ji eşîra xwe, ji bajarên Sora û Eştaolê pênc şervanên mêrxas şandin ku sixûrî û lêkolîna welêt bikin. Wan ji şandiyan re got: “Herin, lêkolîna welêt bikin.” Gava hatin mala Mîxa ya ku li herêma çiyayî ya Efrayîmê bû, ew li wir man.