Дагъы биз гюнагьгъа къул болуп турмасын учун ва гюнагьлы табиатыбыз гючсюз болсун учун, алдагъы хасиятыбыз Месигь булан бирче хачгъа илингенни билебиз.
Шо заман сиз бу дюньяны ёллары булан юрюдюгюз ва гьавалардагъы жинлени ёлбашчысына таби болдугъуз. Аллагьгъа тынгламайгъанлагъа гьали о ёлбашчылыкъ да этип тура.
Бир заманларда биз де авлия, тынглавсуз болдукъ, алданып турдукъ, гьар тюрлю напсланы, кеп чегивлени къуллары болуп турдукъ. Бизин яшавубуз оьчлюкден ва гюнчюлюкден толгъан эди. Башгъаланы биз де гёрюп ярамай эдик, башгъалар бизин де гёрюп ярамай эди.