40 Халкъны ичинден бирлери бу сёзлени эшитгенде: – Бу Адам – гертиден де пайхаммар, – дейлер.
Халкъ булай жавап бере: – Бу Галилеяны Назарет деген шагьарындан чыкъгъан Иса пайхаммар.
– Олай буса, сен кимсен? Илиясмысан? – деп сорагъанлар огъар. – Тюгюлмен, – деп жавап берген Ягьия. – Пайхаммармысан? – деп сорагъанлар. – Тюгюлмен, – деп жавап берген о.
– Бийим! Къарайман, Сен пайхаммарсан.
Иса этген бу аламатны гёргенде, адамлар: «Бу Адам дюньягъа гелме герекли герти Пайхаммар!» – деп сёйлемеге башлайлар.
Халкъны арасында Ону гьакъында хыйлы эришивлюклер де юрюле. «О яхшы Адам», – дей бирлери. «Тюгюл, О халкъны алдата», – дей башгъалары.
]