19 Иса олагъа булай жавап бере: – Гертисин сёйлеймен сизге: Мен, Уланы, Оьзюмден бир зат да этмеге болмайман. Мен Атам этегенде гёрген затымны этемен. Атасы не эте буса, Уланы да шону эте.
Бираз ари тайып, О ерге де къапланып, булай дуа эте: – Атам! Эгер имканлы буса, Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун.
Мен сизге тилде пасигьлик ва гьакъыл бережекмен, сизге къаршылыкъ гёрсетегенлени гьеч бириси де не ону инкар этмеге, неде огъар къаршы турмагъа болмажакъ.
Мени жанымны бирев де чыгъарып алмай. Мен ону Оьзюм сююп беремен. Мени жанымны бермеге ихтиярым бар ва ону янгыдан къайтарып алмагъа ихтиярым бар. Буланы этмеге Магъа Атам буйрукъ этди.
Мен Атам булан бирликде, Атам да Мени булан бирликде экенликге сен инанмаймысан? Мен сизге сёйлейген сёзлени Оьзюмден сёйлемеймен чи. Атам Мени булан бирликде Оьз ишлерин эте.
Шо саялы Иса олагъа булай дей: – Мени, Инсанны Уланын, сиз гётергенде, Мен гертиден де Ким экенимни, Мен Оьзюмден бир зат да этмейгенимни, бу сёзлени Атам уьйретгени йимик сёйлейгенимни билежексиз.
Неге тюгюл де, бизге барыбызгъа да Месигьни алдында дуванда токътамагъа тюшежек. Шо заман гьариси бу дюньядагъы къаркъараны ичинде яшагъанда этген яхшы ва яман ишлери учун тийишлисин алажакъ.
Огъар бары да затгъа ёлбашчылыкъ этмек учун къудрат да берилген. Шо къудрат булан О бизин осал, оьлюмге тарыйгъан къаркъараларыбызны тюрлендирип къояжакъ ва оланы Оьзюню макътавлу къаркъарасына ошатажакъ.
Кёкдеги, ер юзюндеги, гёрюнеген, гёрюнмейген бары да затланы: пачаланы, гьакимлени, башчыланы, гьакимиятланы – Аллагь Ондан таба яратды. Гьар зат Ондан таба ва Ону учун яратылды.