40 Олар Исаны сюегин алалар ва ягьудилер гёмеген адат булан арив ийисли май себилген кетен гебинге чырмайлар.
Бу къатын, бу къыйматлы майны чархыма тёгюп, Мени гёммек учун гьазирледи.
Къатын къолундан гелеген затын этди. Гёммеге гьазирлемек учун, о Мени чархыма май тёкдю.
Буса да Петер, туруп, шоссагьат къабургъа багъып чаба. Къарап, ону ичинде янгыз кетен гебинни гёре ва болгъан ишге оьз оьзюне гьайранлыкъ эте туруп, уьюне къайтып геле.
Оьлю де къолларына, бутларына кетен гебин чырмалгъан ва бетине явлукъ байлангъан гьалда къыргъа чыгъып геле. Иса олагъа: – Ону гебинин чечигиз. Къой, гетсин, – дей.
Шо заман Иса булай дей: – Ону парахат къоюгъуз! О къатын этеген зат Мени гёмюлежек гюнюм учун этилмеге герек зат эди.
Сонг жагьиллер гелип, гебинлеп, ону гёммеге гьазирлейлер ва къыргъа алып чыгъып гёмелер.