Иса олагъа башгъа бир масал айта: – Аллагьны гьакимлиги бир къатынгиши уьч оьлчев унну ичине къошгъан бир увуч маягъа ошайдыр. Шо бары да хамурну гёпюрте.
Мени сиз сайламадыгъыз, сизин Мен сайладым. Барып емиш гелтиригиз деп, сизге иш де тапшурдум. Мен сюеген зат – шо емишлер узакъ сакъланагъан емишлер болмакъдыр. Шо заман Атам, Мени атымдан не зат тилесегиз де, сизге бары да затны бережек.
Мен олар булан болгъан заман оланы Магъа Сен берген къудратынг булан сакъладым. Мен оланы якъладым. Сыйлы Язывларда айтылгъан сёз яшавгъа чыкъсын учун, жагьаннем агьлю болгъанындан башгъа оланы бириси де Сени ёлунгдан таймады.
Булай буса, Аллагь рагьмулу ва къатты экенни гёресен. Аралыкъ уьзгенлеге, Оьзюне арт бергенлеге къатты, эгер де Ону рагьмулулугъунда къалып турсанг, сагъа рагьмулу да дюр. Ёгъесе, сен де терекден гесилип ташланажакъсан.
Месигьни шо душманлары бизин арабыздан чыкъгъанлар, амма олар бизден тюгюллер. Эгер олар бизден болгъан эди буса, бизин булан къалар эдилер. Амма олар арабыздан чыгъып гетген, шо да оланы бири де бизден тюгюл экенни исбат эте.