8 – Устаз! Бираз алдын ягьудилер Сени таш урушгъа тутма сюйген эдилер, Сен буса дагъы да къайтып онда барма сюемисен? – дейлер якъчылары Огъар.
Базар майданларда оьзлеге гьюрмет этгенни, адамлар оьзлеге: «Муаллимим!» – деп айтгъанны да сюелер.
Сиз буса оьзюгюзге: «Муаллимим!» – деп айтдырмагъыз. Неге тюгюл де, сизин герти Муаллимигиз бирдир – Раббибиздир, сиз барыгъыз да къардашларсыздыр.
Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар.
Шо заман ягьудилер Исаны дагъы да тутмагъа айланалар, амма О олардан сыпкъырылып гете.
Эркъардашы оьлгени саялы, гёнгюн алмакъ учун, ягьудилени бир кёплери Мартаны ва Мариямны янына гелелер.
Шо вакъти якъчылары Огъар: – Устаз, ашамагъа олтур! – деп тилейлер.
Шо заман ягьудилер Огъар урмагъа къолларына ташлар алалар. Амма Иса яшына ва ибадатханадан гете.
Амма мен жанымны аямайман. Мени учун о гьеч бир зат да тюгюл. Раббибиз Иса магъа тапшургъан къуллугъумну – Аллагьны уллу рагьмусу гьакъындагъы Сююнч Хабарны инсанлагъа етишдирмеге – тамамламагъа болгъай эдим.