Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Амма Иса сёйлемей. Шо заман дин къуллукъчуланы башчысы Огъар: – Герти Аллагьны атын тутуп ант эт. Айт бизге: Аллагьны Уланы, Месигь Сенмисен? – деп сорай.
Юз асгерни башчысы ва ону булан бирче Исагъа къаравул этегенлер ер тербенгенин ва болуп турагъан бары да бу гьарасатны гёрюп, бек къоркъуп: – Гертилей де, О Аллагьны Уланы болгъан, – дейлер.
Иблис Огъар булай дей: – Эгер Сен Аллагьны Уланы бусанг, тюпге багъып атыл, неге тюгюл: «Сени сакъласын деп, О малайиклерине буйрукъ этежек» ва «Олар да, аягъынг ташгъа сюрюнмесин деп, сени къолуна гётерип юрюжеклер», – деп язылгъан чы.
– Бизин Къанунубуз бар, бизин шо Къанунубузгъа гёре, О оьлмеге герек, неге тюгюл О Оьзюн Аллагьны Уланыман деп гьисап эте, – деп жавап берелер ягьудилер.
Мен, Сила ва Тимофей сизин арагъызда билдирип тургъан Аллагьны Уланы Иса Месигьге бакъгъан якъда гьеч бир мекенсизлик ёкъ. Месигьде янгыз «дюр» деген зат бар.
Мелгьиседекни я атасы, я анасы болмагъан, о къайдан чыкъгъаны да белгили тюгюл. Ону яшавуну я аввалы яда ахыры гьакъында да бир зат да белгили тюгюл. Аллагьны Уланы йимик, о дин къуллукъчу да даимге къала.